Gustav Fritsch

Gustav Theodor Fritsch

Gustav Theodor Fritsch (ur. 5 marca 1838 w Chociebużu, zm. 12 czerwca 1927 w Berlinie) – niemiecki anatom, fizjolog, antropolog. Razem z Eduardem Hitzigiem prowadził badania, w których stymulowano prądem elektrycznym korę mózgową u psa. W 1870 ich doświadczenia dostarczyły dowodu na teorię lokalizacyjną.

Syn Ludwiga (1803-1841) i Sophie Kramsta (1812-1887). Studiował nauki przyrodnicze w Berlinie, Wrocławiu i Heidelbergu. Od 1874 profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. W 1871 we Wrocławiu ożenił się z Helene Hirt (1851-1915).

Jeden z założycieli Berliner Gesellschaft für Anthropologie, Ethnologie und Urgeschichte.

Wybrane prace

  • Ueber den Aussatz in der Cap-Colonie[1]. (1865)
  • Drei Jahre in Süd-Afrika: Reiseskizzen nach Notizen des Tagebuchs zusammengestellt. Hirt, Breslau 1868
  • Hitzig, Fritsch. Ueber die elektrische Erregbarkeit des Grosshirns. Archiv für Anatomie, Physiologie und wissenschaftliche Medicin 300-332 (1870)
  • Die Eingeborenen Süd-Afrika's: ethnographisch und anatomisch beschrieben. (Ethnographic and anatomic research in South Africa) Hirt, Breslau 1872
  • Vergleichend-anatomische Betrachtung der elektrischen Organe von Gymnotus electricus. Veit, Leipzig 1881
  • Ueber einige bemerkenswerthe Elemente des Centralnervensystems von Lophius piscatorius L[2]. (1886)

Przypisy

  1. ↑ Gustav Fritsch, Ueber den Aussatz in der Cap-Colonie, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 33 (1), 1865, s. 160–162, DOI: 10.1007/BF02134955, ISSN 0720-8723 (niem.).
  2. ↑ Gustav Fritsch, Ueber einige bemerkenswerthe Elemente des Centralnervensystems von Lophius piscatorius L, „Archiv für mikroskopische Anatomie”, 27 (1), 1886, s. 13–31, DOI: 10.1007/BF02955414, ISSN 0176-7364 (niem.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne