Guillaume Lekeu

Guillaume Lekeu
Ilustracja
Imię i nazwisko

Jean Joseph Nicolas Guillaume Lekeu

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1870
Heusy

Pochodzenie

belgijskie

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1894
Angers

Przyczyna śmierci

tyfus

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

Jean Joseph Nicolas Guillaume Lekeu[1][2][3] (ur. 20 stycznia 1870 w Heusy, zm. 21 stycznia 1894 w Angers[1][2][3]) – belgijski kompozytor.

Życiorys

W 1879 roku przeprowadził się wraz z rodziną do Poitiers, gdzie uczył się gry na fortepianie i skrzypcach[1]. Nie przejawiając w grze szczególnych uzdolnień, zainteresował się wkrótce kompozycją[1]. Studiował w Paryżu u Gastona Vallina, Césara Francka i Vincenta d’Indy’ego[1][2]. W 1891 roku za kantatę Andromède zdobył 2. nagrodę w konkursie o belgijską Prix de Rome[1][2]. Utwór ten zdobył sobie podziw Eugène’a Ysaÿe’a, który zlecił kompozytorowi napisanie dla siebie Sonaty G-dur na skrzypce i fortepian (1892)[1][2][3]. Rozwój kariery Lekeu przerwała nagła śmierć na tyfus[1][2][3].

Twórczość

Twórczość muzyczna Lekeu stylistycznie nawiązuje do dorobku Césara Francka[1][2][3]. Jego kompozycje cechują się lirycznym charakterem i melancholijnym nastrojem[1]. Większość z nich nosi charakter typowo szkolny, dopiero w późniejszych widoczne stają się rysy indywidualnego stylu kompozytorskiego[1].

Po przedwczesnej śmierci kompozytora część z jego pozostałych w szkicach utworów dokończył Vincent d’Indy[1][3].

Kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Chant de triomphal délivrance (1889)
  • Hamlet (1890)
  • Adagio na kwartet smyczkowy i orkiestrę smyczkową (1891)
  • Larghetto na wiolonczelę, fagot, 2 rogi i orkiestrę smyczkową (1892)
  • Fantaisie sur deux airs populairs angevins (1892)

Utwory kameralne

  • Andante et variations na skrzypce i fortepian (1885)
  • Kwartet smyczkowy (1887)
  • Commentaire sur les paroles du Christ na kwartet smyczkowy (1887)
  • Meditation et Minuet na kwartet smyczkowy (1887)
  • Sonata F-dur na wiolonczelę i fortepian (1888; ukończona przez Vincenta d’Indy’ego)
  • Adagio na 2 skrzypiec i fortepian (1888)
  • Kwartet fortepianowy (1889; ukończony przez Vincenta d’Indy’ego)
  • Fantaisie contrapunctique sur un cramignon liègeois na obój, klarnet, fagot, róg i smyczki (1890)
  • Épithalame na kwartet smyczkowy, 3 puzony i organy (1891)
  • Introduction et adagio na instrumenty dęte i tubę obbligato (1891)
  • Trio fortepianowe (1891)
  • Sonata G-dur na skrzypce i fortepian (1892)

Utwory fortepianowe

  • Sonata (1891)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Noël na 2 soprany, kwartet smyczkowy i fortepian (1888)
  • kantata Andromède (1891)
  • Chant lyrique na chór i orkiestrę (1891)
  • Suite na głos i orkiestrę (1892)

Utwory sceniczne

  • opera Barberine (1889, fragmenty)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 318. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2085. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. ↑ a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 496. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne