Od 1920 był przewodniczącym Komisji Turkiestańskiej Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego, członkiem Rady Komisarzy Ludowych RFSRR. Od 1921 był zastępcą ludowego komisarza finansów faktycznie kierującym ministerstwem[7], a w latach 1922-1926 ludowym komisarzem finansów, twórcą reformy monetarnej w ZSRR. W 1922 brał udział w Konferencji Haskiej. Od 1926 był zastępcą przewodniczącego Gosplan-u, a od 1928 przewodniczącym konsorcjum naftowego (Нефтесиндикат).
W latach 1929–1932 poseł ZSRR w Wielkiej Brytanii, w 1932 wicekomisarz spraw zagranicznych ZSRR. W latach 1935–1936 był pierwszym zastępcą Ludowego Komisarza Przemysłu Leśnego ZSRR. Ofiara wielkiej czystki. W lipcu 1936 wykluczony z partii, 26 lipca 1936 aresztowany przez NKWD. W styczniu 1937 oskarżony w procesie pokazowym wraz z Jurijem Piatakowem i Karolem Radkiem (tzw. „proces siedemnastu” – oficjalnie „Proces alternatywnego antysowieckiego centrum trockistowskiego”), skazany na 10 lat więzienia przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR. Zamordowany w więzieniu (przez współwięźniów na zlecenie NKWD, lub bezpośrednio przez NKWD), zrehabilitowany w 1988.
Władał biegle sześcioma językami.
Przypisy
↑Pierwsze Politbiuro-1917, zastępca członka 1924-1925
↑1917-1919 i 1922-1930. W latach 1930–1936 zastępca członka KC
