Grigorij Borisowicz Adamow, właściwie Grigorij Gibs[1] (ros. Григорий Борисович Адамов, ur. 18 maja 1886, zm. 14 lipca 1945) – radziecki pisarz.
W 1934 rozpoczął swoją twórczość w dziedzinie fantastyki naukowej w stylu Verna, w ramach współpracy z czasopismem "Znanije-siła". W listopadowym wydaniu czasopisma opublikowano pierwsze opowiadanie science fiction "Diego". następnie napisał opowiadanie "Awarija" (1935) i "Oazis Sołnca" (1936), który opisywał wykorzystanie energii słonecznej, przekształcającej jałową pustynię Kara-Kum w kwitnący ogród.
Napisał trzy duże powieści, ostatnia - Wygnanie władcy - została opublikowana po śmierci autora[2].
Bibliografia
Powieści
- Pobieditieli niedr, 1937;
- Tajna dwuch okieanow, 1938;
- Wygnanie władcy, 1946, polskie wydanie KiW 1950.
Opowiadania
- Rasskaz Diego, 1934;
- Awarija, 1935;
- Oazis Sołnca, 1936;
- W stratosferie, 1938;
- Zawojewanije niedr, 1938;
- Korabliekruszenije na Angarie, 1938;
- Puti buduszczego, 1938.
Przypisy
- ↑ Konstantin Bielajew, Andriej Krasniaszczich: 1000 psiewdonimow. Folio, 2002, seria: 100 znamienitych. ISBN 966-03-2601-7. Brak numerów stron w książce
- ↑ Григорий Адамов. «Лаборатория Фантастики», 2005-2016. [dostęp 2016-01-17]. (ros.).