Od 1487 r. studiował na Uniwersytecie we Fryburgu, na którym w 1489 roku otrzymał tytuł magistra. Rok później wstąpił do zakonu kartuzów. W latach 1500 – 1502 przebywał w klasztorze w Bazylei, a w 1503 wrócił do Fryburga, gdzie przebywał już do śmierci. Od 1517 r. był mocnym przeciwnikiem luteranizmu.