| Państwo
|
 Stany Zjednoczone
|
| Data i miejsce urodzenia
|
15 czerwca 1978
Miami
|
| Wzrost
|
193 cm
|
| Gra
|
praworęczna
|
| Status profesjonalny
|
1998
|
| Zakończenie kariery
|
2008
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
0
|
| Najwyżej w rankingu
|
965 (31 marca 2003)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
4
|
| Najwyżej w rankingu
|
29 (15 sierpnia 2005)
|
| Australian Open
|
1R (2003–2005)
|
| Roland Garros
|
1R (2003–2005)
|
| Wimbledon
|
3R (2002)
|
| US Open
|
3R (2004, 2006)
|
Graydon Oliver (ur. 15 czerwca 1978 w Tampie) – amerykański tenisista.
Kariera tenisowa
W zawodowym gronie tenisistów zadebiutował w roku 1998.
Zwyciężał w grze podwójnej zarówno w zawodach kategorii ITF Men’s Circuit i ATP Challenger Tour. W roku 2002 Oliver wygrał swoje pierwsze zawody rangi ATP World Tour, w Hongkongu. Partnerem deblowym Amerykanina był Jan-Michael Gambill, a w finałowej rozgrywce pokonali Wayne’a Arthursa i Andrew Kratzmanna 6:7(2), 6:4, 7:6(4). Drugi triumf odniósł w 2004 roku, podczas rozgrywek w Pekinie, grając w parze z Justinem Gimelstobem. W tym samym roku wywalczył kolejny tytuł, w Bangkoku, ponownie tworząc duet z Gimelstobem. Ostatnie zwycięstwo w rozgrywkach ATP World Tour Amerykanin odniósł w 2005 roku w Indianapolis, będąc w parze z Paulem Hanleyem. W decydującym meczu o tytuł pokonali duet Simon Aspelin–Todd Perry 6:2, 3:1 (krecz). Ponadto Oliver był 4-krotnym finalistą rozgrywek ATP World Tour, najpierw w 2002 roku w Houston oraz Tokio, w 2003 roku ponownie w Houston, a w 2005 roku w Newport.
Najwyżej sklasyfikowany wśród singlistów był w marcu 2003 roku, będąc na 965. miejscu, a w rankingu deblistów w sierpniu 2005 roku zajmował 29. pozycję. W 2008 roku zakończył karierę tenisową. Na kortach zarobił 357 113 dolarów amerykańskich.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda
|
| Wielki Szlem
|
| Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
|
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
|
ATP International Series /
ATP Tour 250
|
Gra podwójna (4–4)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
| Finalista
|
1.
|
28 kwietnia 2002
|
Houston
|
Ceglana
|
Jan-Michael Gambill
|
Mardy Fish
Andy Roddick
|
4:6, 4:6
|
| Zwycięzca
|
1.
|
29 września 2002
|
Hongkong
|
Twarda
|
Jan-Michael Gambill
|
 Wayne Arthurs
Andrew Kratzmann
|
6:7(2), 6:4, 7:6(4)
|
| Finalista
|
2.
|
6 października 2002
|
Tokio
|
Twarda
|
Jan-Michael Gambill
|
 Jeff Coetzee
Chris Haggard
|
6:7(4), 4:6
|
| Finalista
|
3.
|
27 kwietnia 2003
|
Houston
|
Ceglana
|
Jan-Michael Gambill
|
 Mark Knowles
 Daniel Nestor
|
4:6, 3:6
|
| Zwycięzca
|
2.
|
19 września 2004
|
Pekin
|
Twarda
|
Justin Gimelstob
|
Alex Bogomolov Jr.
Taylor Dent
|
4:6, 6:4, 7:6(6)
|
| Zwycięzca
|
3.
|
3 października 2004
|
Bangkok
|
Twarda (hala)
|
Justin Gimelstob
|
 Yves Allegro
Roger Federer
|
5:7, 6:4, 6:4
|
| Finalista
|
4.
|
10 lipca 2005
|
Newport
|
Trawiasta
|
Travis Parrott
|
Jordan Kerr
Jim Thomas
|
46:7(5), 6:7(5)
|
| Zwycięzca
|
4.
|
24 lipca 2005
|
Indianapolis
|
Twarda
|
Paul Hanley
|
 Simon Aspelin
Todd Perry
|
6:2, 3:1 krecz
|
Bibliografia
