Graduał Skawinki

Graduał Skawinki
Graduale de tempore et de sanctis
ilustracja
Karta 28v
Oznaczenie

Rps 12721 V

Autor iluminacji

Mistrz Pontyfikału Tomasza Strzępińskiego

Data powstania

około 1460

Miejsce powstania

Opactwo Benedyktynów w Tyńcu

Zawartość

graduał

Język

łacina

Technika

pergamin

Rozmiary

56×38 cm

Liczba kart

344

Miejsce przechowywania

Biblioteka Narodowa w Warszawie

Multimedia w Wikimedia Commons

Graduał Skawinki – średniowieczny graduał w języku łacińskim z połowy XV w., przechowywany w Bibliotece Narodowej w Warszawie.

Bogato iluminowany graduał powstał około 1460 z inicjatywy opata Macieja ze Skawiny, zwanego Skawinką, w opactwie benedyktynów w Tyńcu[1]. Po kasacie klasztoru na początku XIX w. graduał trafił do biblioteki Uniwersytetu Lwowskiego, zaś po II wojnie światowej znalazł się w zbiorach Biblioteki Narodowej (sygnatura Rps 12721 V)[1][2]. Od 2024 rękopis jest częścią wystawy stałej w Pałacu Rzeczypospolitej[1].

Kodeks zawiera śpiewy mszalne na cały rok liturgiczny wraz z notacją muzyczną[1]. Składa się z 344 pergaminowych kart o wymiarach 56×38 cm[2][3]. Dekoracje manuskryptu, na które składają się inicjały figuralne, historyczne, ornamentalne i kaligraficzno-filigranowe, przypisywane są twórcy określanemu jako Mistrz Pontyfikału Tomasza Strzępińskiego[1][3]. Oprawa kodeksu z deski wykonana została w 1569[2][3]. Ponadto na wyklejkach obu okładek i karcie 1r znajduje się indeks sporządzony w 1632[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Pałac Rzeczypospolitej. Trzy razy otwierana. Najcenniejsze zbiory Biblioteki Narodowej w Pałacu Rzeczypospolitej. Tomasz Makowski (oprac.), Patryk Sapała (współprac.). Warszawa: Biblioteka Narodowa, 2024, s. 9, 52.
  2. ↑ a b c Antyfonarz opata Mścisława. Polona. [dostęp 2024-05-14].
  3. ↑ a b c d Inwentarz rękopisów do połowy XVI wieku w zbiorach Biblioteki Narodowej. Warszawa: Biblioteka Narodowa, 2012, s. 207. ISBN 978-83-7009-619-9.

Linki zewnętrzne