Gołąbek pośredni (Russula medullata Romagn.) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Średnica 4,5–7,5, wyjątkowo do 12 cm, początkowo wypukły, następnie rozpłaszczający się i w końcu głęboko wklęsły. Powierzchnia o barwie oliwkowej, szarooliwkowej, błękitnawozielonkawej lub szaroperłowej, zazwyczaj na środku ciemniejsza, orzechowa lub brązowa, czasami w niektórych miejscach jasnofiołkowa lub brązowa. Brzeg gruby, początkowo podwinięty, potem podgięty, nieco nierówny, gładki lub prążkowany. Skórka gładka, nieco błyszcząca, dająca się zedrzeć do połowy kapelusza[3].
Początkowo gęste, potem rzadsze, przy trzonie rozwidlone, zężone i nieco zbiegające, przy brzegutępe, początkowo o barwie kości słoniowej, potem z silnym jasnoochrowym odcieniem[3].
Gruby, biały, u starszych okazów nieco żółknący. Zapach słaby, smak łagodny, tylko w blaszkach nieco ostry. Pod wpływem FeSO4 zmienia barwę na różowopomarańczową[3].
Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Afryce. Najwięcej stanowisk podano w Europie[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[2], ale podano jego stanowiska w późniejszych latach[5].
