Goliard (ze st.franc. goliard – błazen, pasibrzuch[1]) – wędrowny bard w średniowiecznej Francji, Anglii i Niemczech[2].
Goliardzi recytowali lub śpiewali własne utwory o dość swawolnej biesiadnej treści, nasycone elementami satyry obyczajowej. Byli to najczęściej studenci[1][2].
Zobacz też
Przypisy
