Gokishichidō (jap. 五畿七道, dosł. pięć prowincji i siedem okręgów) – system podziału terytorialnego w Japonii wprowadzony pod koniec VII wieku, w okresie Asuka i obowiązujący do okresu Muromachi. Dzielił państwo na pięć prowincji w regionie Kinai i siedem okręgów (dō). Każda z prowincji dzieliła się na gun, z kolei każde gun dzieliło się na kilka gō i ri, stanowiące zarazem podstawowe jednostki podziału administracyjnego.

Pięć prowincji w Kinai obejmowało tereny wokół ówczesnej stolicy kraju Nary, a w późniejszym okresie Kioto.

• Yamato (obszar dzisiejszej prefektury Nara)
• Yamashiro (obszar południowej części prefektury Kioto i miasta Kioto)
• Kawachi (obszar południowo-wschodniej części prefektury Osaka)
• Settsu (obszar północnej części prefektury Osaka, miasta Osaka i części prefektury Hyōgo)
• Izumi (obszar południowej części prefektury Osaka)

Siedem okręgów (dō) obejmowało obszar całego państwa bez regionu Kinai.

• Tōkaidō
• Tōsandō
• Hokurikudō
• San’indō
• San’yōdō
• Nankaidō
• Saikaidō

Przez każdy okręg przebiegał szlak łączący stolicę kraju ze stolicą okręgu.

• Rajmund Mydel: Japonia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 149-150. ISBN 83-01-03500-5.