Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus

Imię i nazwisko urodzenia	Gnaeus Domitius Ahenobarbus
Data urodzenia	11 grudnia 17 p.n.e.
Data i miejsce śmierci	styczeń 40 Pyrgi
Rodzice	Lucjusz Domicjusz Ahenobarbus, Antonia Starsza
Małżeństwo	Agrypina Młodsza
Dzieci	Neron
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Gnaeus Domitius Ahenobarbus (ur. 11 grudnia 17 p.n.e., zm. w styczniu 40 n.e.) pochodził ze znakomitego rodu rzymskiego Domicjuszy Ahenobarbów. Powiązany rodzinnie z najznakomitszymi postaciami końca republiki rzymskiej i początków pryncypatu. Cioteczny prawnuk triumwira Marka Emiliusza Lepidusa, wnuk drugiego triumwira Marka Antoniusza, cioteczny wnuk trzeciego triumwira Oktawiana, czyli pierwszego cesarza Augusta. Brat Domicji i Domicji Lepidy, równie jak on mających znaczącą pozycję w tamtym czasie. Jego ojcem był Lucjusz Domicjusz Ahenobarbus^[1] konsul w 16 p.n.e. a matką Antonia Starsza^[2][3].

Według antycznych źródeł był człowiekiem zupełnie zdemoralizowanym. Swetoniusz przytacza^[2] wiele przykładów jego przestępczych wyczynów i nieuczciwości. Zabił swego wyzwoleńca, gdy ten nie chciał wypić tyle ile mu Domicjusz rozkazywał, świadomie przejechał chłopca na drodze Apijskiej, wykłuł oko pewnemu ekwicie, który śmiał się z nim spierać. Gnejusz, na życzenie cesarza Tyberiusza^[4], poślubił w 28 n.e. Agrypinę Młodszą córkę Germanika. W 29 n.e. sprawował urząd pretora i naraził się na złośliwe żarty nie wypłacając nagród wyścigowym woźnicom. Został zmuszony skargami przywódców stronnictw cyrkowych do publicznego obwieszczenia, że od tej pory nagrody będą wypłacane natychmiast i w gotówce^[2]. Konsul w 32 n.e. przez cały rok razem z Lucjuszem Arruntiuszem Kamillusem Skrybonianusem ^[5], jako prokonsul zarządzał Sycylią. W 36 n.e. wszedł w skład komisji powołanej do oszacowania szkód spowodowanych przez groźny pożar Awentynu^[6]. Pod koniec życia cesarza Tyberiusza oskarżano go o obrazę majestatu, cudzołóstwa i o kazirodcze stosunki z siostrą Domicją Lepidą. Za oskarżeniami tymi stał prefekt pretorianów Makron^[7]. Domicjusz uszedł kary tylko dlatego, że cesarz wtedy zmarł^[2][8]. W grudniu 37 n.e. Agrypina urodziła ich jedyne dziecko Lucjusza Domicjusza Ahenobarba, przyszłego cesarza Nerona^[9][10]. Podobno składającym mu życzenia z okazji urodzin syna odpowiedział, że jego i Agrypiny potomek musi okazać się potworem, który przyniesie państwu zgubę^[11]. Domicjusz zmarł w styczniu 40 n.e. w Pyrgach w Etrurii na puchlinę wodną. Współspadkobierca trzyletniego Nerona, cesarz Kaligula, zagrabił większość majątku, a wdowę skazał na zesłanie^[11].

• drzewo genealogiczne Domicjuszów Ahenobarbów