Gladius, pióro (łac.gladius – miecz; l.mn.gladii) – anatomiczna struktura występująca u niektórych głowonogów (dziesięciornice[1], ośmiornice[2] i wampirzyce z rodzaju Vampyroteuthis[3]) w postaci długiej, chitynowej płytki o zróżnicowanym kształcie i rozmiarach, tworzącej część endoszkieletu. Jest położona wzdłuż ciała mięczaka, zawsze po stronie grzbietowej, pomiędzy płaszczem a trzewiami[1]. Składa się z proostrakum, rachis (rhachis), blaszek i skrzydeł bocznych, stożka (conus) i rostrum[1]. Gladius nazywany jest też muszlą wewnętrzną, ponieważ jest uważany za wewnętrzną pozostałość pierwotnie zewnętrznej muszli głowonogów[3].
↑ abRichard E. Young, Michael Vecchione, and Katharina M. Mangold (1922-2003): Cephalopod Gladius Terminology. Tree of Life Web Project. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).
