George Charles Scott Jr. (ur. 23 marca 1944, zm. 28 lipca 2013) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego przez czternaście sezonów w Major League Baseball.
Scott podpisał kontrakt jako wolny agent z Boston Red Sox w maju 1962 roku i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Pittsfield Red Sox, reprezentującym poziom Double-A[1][2]. W MLB zadebiutował 12 kwietnia 1966 w meczu przeciwko Baltimore Orioles, w którym zaliczył RBI i triple'a[3]. W tym samym roku po raz pierwszy wystąpił w All-Star Game, a w głosowaniu do nagrody AL Rookie of the Year zajął 3. miejsce[4]. Rok później po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę[5].
W październiku 1971 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Milwaukee Brewers[1]. W sezonie 1971 zdobył najwięcej w lidze home runów (36) i zaliczył najwięcej RBI (109)[3]. W latach 1977–1979 ponownie grał w Boston Red Sox[1]. W 1979 był jeszcze zawodnikiem Kansas City Royals i New York Yankees, w którym zakończył zawodniczą karierę[3]. W 2006 został uhonorowany członkostwem w Boston Red Sox Hall of Fame[6].
Przypisy