General Avia F-22 Pinguino
|
| Dane podstawowe
|
| Państwo
|
 Włochy
|
| Producent
|
General Avia Costruzioni Aeronautiche
|
| Konstruktor
|
Stelio Frati
|
| Typ
|
szkolno-treningowy
|
| Konstrukcja
|
metalowa
|
| Załoga
|
2
|
| Historia
|
| Data oblotu
|
13 czerwca 1989
|
| Dane techniczne
|
| Napęd
|
1 x Silnik tłokowy Textron Lycoming O-235-N2C (w wersji F.22A)
O-320-D2A (w wersji F.22B/R)
O-360-A1A (w wersji F.22C)
|
| Moc
|
86,5 kW (F.22A)
119 kW (F.22B/R)
132 kW (F.22C)
|
| Wymiary
|
| Rozpiętość
|
8,5 m (wszystkie wersje)
|
| Długość
|
7,3 m (wszystkie wersje)
|
| Wysokość
|
2,84 m (wszystkie wersje)
|
| Powierzchnia nośna
|
10,82 m² (wszystkie wersje)
|
| Masa
|
| Własna
|
520 kg (F.22A)
550 kg (F.22B)
620 kg (F.22R)
640 kg (F.22C)
|
| Startowa
|
800 kg (F.22A i F.22B)
850 kg (F.22R)
900 kg (F.22C)
|
| Osiągi
|
| Prędkość maks.
|
305 km/h (wersja F.22C)
|
| Prędkość wznoszenia
|
7,5 m/s (wersja F.22C)
|
| Pułap
|
5800 m (wersja F.22C)
|
| Zasięg
|
1100 km (wersja F.22C)
|
| Dane operacyjne
|
|
|
General Avia F.22 Pinguino – włoski samolot szkolno-treningowy zaprojektowany przez włoskiego konstruktora Stelia Fratiego.
Historia
F.22 powstał w zakładach General Avia Costruzioni Aeronautiche mieszczących się na lotnisku Orio al Serio w Bergamo. Miała być to lekka, dwumiejscowa maszyna szkolno-treningowa przeznaczona do szkolenia początkowego w aeroklubach. Jej projektant, inżynier Stelio Frati miał już duże doświadczenie w projektowaniu i budowie tego typu maszyn. Ukończony prototyp do swojego pierwszego lotu wzbił się 13 czerwca 1989 roku. Rok później, we wrześniu 1990 roku samolot otrzymał homologację, a w 1991 roku rozpoczęto montaż pierwszych dziewięciu samolotów seryjnych. F.22 Pinguino miał być produkowany przez Polskie Zakłady Lotnicze w Mielcu, jednak do uruchomienia produkcji nie doszło.
Konstrukcja
F.22 jest metalowym dolnopłatem napędzanym tłokowym silnikiem. Kadłub o konstrukcji półskorupowej. Jednoczęściowe skrzydła zaopatrzone w pojedynczy dźwigar. Mechanizacja skrzydeł obejmuje wychylane elektrycznie klapy zainstalowane na krawędzi spływu skrzydła. Wersja podstawowa „A”, wyposażona w stałe, trójzespołowe podwozie z przednim podparciem. Przednia goleń sterowana. Wersja „C” wyposażona w podwozie o takim samym układzie, ale chowane. Maszyna jest zdolna do akrobacji w zakresie przeciążeń od -3 g do +6 g. Samolot jest dostępny z trzema różnym typami silników tłokowych, każdy o innej mocy.
Bibliografia
- F.22 Pinguino będzie budowany w Polsce?, „Lotnictwo”, nr 8 (1992), s. 9.
