G-12
Г-12
Dane podstawowe
|
Państwo
|
ZSRR
|
Konstruktor
|
Władimir Gribowski
|
Typ
|
wodnoszybowiec
|
Konstrukcja
|
górnopłat o konstrukcji drewnianej
|
Załoga
|
1
|
Historia
|
Data oblotu
|
1933
|
Dane techniczne
|
Wymiary
|
Rozpiętość
|
15,20 m
|
Długość
|
6,50 m
|
Wysokość
|
1,45 m
|
Powierzchnia nośna
|
15,40 m²
|
Masa
|
Własna
|
157 kg
|
Dane operacyjne
|
Użytkownicy
|
ZSRR
|
G-12 (ros. Г-12) – radziecki wodnoszybowiec z okresu międzywojennego, pierwszy tego typu szybowiec w ZSRR.
Historia
W związku z dużą liczbą jezior i dużych rzek w Związku Radzieckim już w latach trzydziestych dwudziestego wieku podjęto próby budowy szybowca, który mógłby startować z wody i lądować na niej. Pierwszą taką konstrukcję opracował Władimir Gribowski w 1933 roku i została ona zbudowana w Moskiewskim Biurze Szybowcowym.
Uczestniczył on w IX Wszechzwiązkowym Konkursie Szybowców w dniach 12 sierpnia – 20 września 1933 roku, który odbywał się na Krymie. Wykonał on tam wtedy lot, startując z góry Uzun-Syrt i lądując w zatoce Koktebelskiej. Następnie przeprowadzono próby startu szybowca z powierzchni, początkowo ciągnięto był przez motorówkę, a gdy to nie powiodło się, jako holownika użyto wodnosamolotu Sz-2. W czasie tych prób okazało się, że nie ma on możliwości startu z powierzchni wody. Pozostała więc możliwość startu z lądu. W związku z tym nie podjęto dalszej jego produkcji, natomiast konstrukcja stała się podstawą do kolejnego wodnoszybowca G-16, zbudowanego w 1934 roku.
Użycie w lotnictwie
Wodnosamolot G-12 uczestniczył tylko w IX Wszechzwiązkowym Konkursie Szybowcowym w 1933 roku, gdzie odbywał standardowe loty, a także wykonał lądowanie na powierzchni wody oraz przeszedł nieudane próby startu z powierzchni wody.
Opis techniczny
Wodnoszybowiec G-12 był górnopłatem o konstrukcji drewnianej. Kadłub był zbudowany w kształcie łodzi, ze sklejki, co umożliwiało mu pływanie. Posiadał również pod kadłubem płozę, która umożliwiała mu lądowanie na lądzie. Pod skrzydłami posiadał on pływaki, stabilizujące w czasie lądowania na wodzie. Kabina jednomiejscowa, odkryta, umieszczona w kadłubie przed skrzydłami.
Bibliografia
- В.В. Шушурин: Атлас конструкций планеров. Moskwa – Leningrad: Государственное Издательство Оборонной Промышленности, 1938. (ros.). Brak numerów stron w książce
- А.П. Красильщиков: Планеры СССР. Moskwa: Машиностроение, 1991. ISBN 5-217-01048-7. (ros.). Brak numerów stron w książce