Fujowe życie (tytuł oryginalny: Fluff My Life) – amerykańska seria komiksowa autorstwa Skottiego Younga, będąca drugim tomem Nienawidzę Baśniowa. Część 1, Fujowe życie, została wydana 15 czerwca 2016 r, Część 2, Jak opróżnić swojego smoka, została wydana 20 lipca 2016 r, Część 3, Postaw swoją ćwiartkę (współilustrowana przez Jeffreya "Chamba" Cruza), została wydana 17 sierpnia 2016 r, Część 4, Splat w Ha, została wydana 21 września 2016 r, a Część 5, Ostateczna Fantastyka, została wydana 19 października 2016 r.

Seria opowiada o Gertrudzie „Gert”, zgorzkniałej, pijącej, sarkastycznej, morderczej młodej kobiecie, która spędziła dekady na „jednodniowej wyprawie” przez Fairyland on, będąc tam transportowana w poszukiwaniu klucza, który pozwoli jej wrócić do domu, uwięzionej jako jej niedojrzały sześciolatek self z ładnymi zielonymi lokami i kokardą, a towarzyszy jej równie sarkastyczny, noszący cylinder towarzysz wyprawy mucha Larry. Teraz, Królowa Krainy Czarów, Gert nieumyślnie sprowadza ruinę na królestwo, zanim poszuka nowej drogi powrotu do domu. Poprzedzone przez I żyli długo i burzliwie, następnie następuje wątek fabularny Grzeczna dziewczynka.^[1]

Seria otrzymała powszechnie pozytywne przyjęcie przez krytyków.^[2]

"Witajcie Gertrude, nową Królową Krainy Czarów!" Po dziesięcioleciach siania spustoszenia w magicznym świecie, aby znaleźć drogę powrotną do domu, Gert musi pokonać największe wyzwanie: rządzić miejscem, którego najbardziej nienawidzi we wszechświecie.^[3]

Po impeachment Gert wznawia swoją niekończącą się misję odejścia; po tym, jak kolejne dziecko, Duncan (przebrany za smok) znalazł się w Krainie Czarów, Gert rekrutuje go, aby spróbować ponownie uciec.^[4]

Tytuł nawiązuje do serii powieści z lat 2003–2015 Jak wytresować smoka i wynikającej z tego franczyzy.

Gert musi przedzierać się przez turniej walki w krainie czarów w inspirowanej grą zręcznościową grze "Tower of Battle", aby zdobyć to, czego szuka.^[5]

Tytuł nawiązuje do singla Molemen singla z 2001 roku "Put Your Quarter Up".

Gdy coś jest bardzo nie tak w środku melonika Larry'ego, „Hat of Holding”, który normalnie jest w stanie przywołać wszystko, Gert musi się tam udać, aby naprawić sytuację i wygrać grę w pokera.^[6]

Tytuł nawiązuje do wydanej w 1957 roku książki dla dzieci The Cat in the Hat.

Gert staje przed dwoma ścieżkami, jedną, która zaprowadzi ją do domu, i drugą, która doprowadzi ją do ostatecznego końca czasów dla Fairyland, gdzie 100 lat w przyszłości jej błędy doprowadziły Fairyland do jego ostatnich dni, gdy teraz w pełni smok Duncan niszczy Fairyland.^[7]

The tytuł nawiązuje do gry wideo z 1987 roku Final Fantasy i wynikającej z niej franczyzy.

W kwietniu 2016 r. Skottiego Younga ujawnił drugi wątek fabularny Nienawidzę Baśniowa, ostatecznie zatytułowany Fujowe życie, który będzie osadzony w „dziwnym Bloodsport, Arcade Land Street Fighter – robiąc trochę więcej, nie chcę nazywać ich "jednorazowymi”, ale może po prostu trochę bardziej epizodyczna natura opowiadania historii na to pozwala",^[8][9] w sprawie konsultacji z niewymienionym w napisach współtwórcą Nienawidzę Baśniowa Jasonem Howardem, aby nie przedstawiać I żyli długo i burzliwie jako „twojego filmu”, podczas gdy I żyli długo i burzliwie, kolejne łuki będą stanowić „twój program telewizyjny”,^[10] z gościnnym udziałem Jeffreya „Chamba” Cruza w „zabawnej, stylizowanej sekwencji historii” w trzeciej części oraz publikując obrazy cosplayerów Nienawidzę Baśniowa, którzy wzięli udział w I żyli długo i burzliwie pierwszym,^[10] opisując fabułę następująco:

"[Coś], czego nie udało mi się zrobić w pierwszym wątku serii, [to] zbadać dziwności Krainy Czarów, więc w [Fujowe życie] to zrobię. Będzie mniej napędzany przez duże wątki. Każdy numer będzie małą historią z czymś ogólnym, co połączy historie w czasie. W jednym numerze możemy zobaczyć Gert grającą w pokera w Las Fugus i zgubioną w kapeluszu Larry'ego. W innym numerze możemy zobaczyć, jak ląduje w turnieju Street Fighter krwawy sport. Wszystkie te rzeczy mogą się zdarzyć, ponieważ świat jest nieskończony. Skupimy się na postaci oraz jej nieszczęściach i przygodach. Zwolnimy tempo i powoli rozwiniemy dużą fabułę w ciągu następnych kilku wątków, zamiast upychać ją w pięciu numerach – jak w serialu telewizyjnym. Dzięki temu wszystko jest świeże dla mnie i dla czytelników."^[10]

W październiku 2016 r. Young retrospektywnie opisał Fujowe życie jako opowieść o „budowaniu wytrzymałości Gert [własnej] na ten świat [spacerując], poświęcając czas na rozejrzenie się po miejscu, chłonąc scenerię. Również świetna [jak I żyli długo i burzliwie], tylko w inny sposób. Traktowanie pierwszych dwóch łuków zupełnie inaczej [było] moim sposobem na pokazanie różnych sposobów, w jakie podejdę do tej książki przez resztę serii. To wolna amerykanka i wszystko ujdzie!".^[11]