Fryderyk I

książę Saksonii-Gothy-Altenburga (do 1680 z braćmi, w 1680 bracia otrzymali wydzielone księstwa)
Okres	od 1674 do 1691
Poprzednik	Ernest I Pobożny
Następca	Fryderyk II
Dane biograficzne
Dynastia	Wettynowie
Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1646 Gotha
Data i miejsce śmierci	2 sierpnia 1691 Friedrichswerth
Ojciec	Ernest I Pobożny
Matka	Elżbieta Zofia z Saksonii-Altenburga
Żona	Magdalena Sybilla z Saksonii-Weissenfels od 1669 do 1681
Dzieci	Anna Zofia, Magdalena Sybilla, Dorota Maria, Fryderyka, Fryderyk II, Jan Wilhelm, Elżbieta, Joanna
Żona	Krystyna z Badenii-Durlach od 1681
Multimedia w Wikimedia Commons

Fryderyk I (ur. 15 lipca 1646 w Gocie, zm. 2 sierpnia 1691 w Friedrichswerth) – książę Saksonii w księstwie Saksonii-Gothy-Altenburga od 1674 (do 1680 wraz z młodszymi braćmi, w 1680 bracia otrzymali wydzielone części księstwa w udzielne władanie).

Fryderyk był jednym z licznych synów księcia Saksonii-Gotha-Altenburg Ernesta I Pobożnego z rodu Wettinów i Elżbiety Zofii, córki księcia Saksonii-Altenburg Jana Filipa^[1][2]. Studiował w Strasburgu i Jenie, odbył podróż po Europie. W 1672 otrzymał w zarząd część ojcowskiego księstwa z Alteburgiem, a w 1674 objął rządy w całym jego księstwie (ojciec zmarł w następnym roku). Rządy sprawował w imieniu własnym oraz sześciu młodszych braci: Albrechta, Bernarda, Henryka, Chrystiana, Ernesta i Jana Ernesta. Współpraca między braćmi została przerwana w 1676, a w 1680 bracia podzielili między siebie ojcowiznę na samodzielne księstwa: Fryderyk zatrzymał części z Gotha i Altenburgiem. Aby zapobiec dalszemu rozdrobnieniu księstwa w przyszłości Fryderyk wprowadził zasadę primogenitury zatwierdzoną przez cesarza w 1688–1689^[1].

W rządach księstwem kontynuował politykę ojca, podtrzymując jego prawa i wydając kolejne w podobnym duchu – dotyczące organizacji państwa i zapewnienia przestrzegania zasad religijnych przez jego ludność. Prowadził działalność budowlaną, m.in. zbudował nazwany potem jego imieniem pałac Friedrichswerth. Ponownie wydał „Biblię ernestyńską” (pierwszy raz wydaną przez ojca), a także wydawał inne materiały religijne. Rozwinął powołaną przez ojca milicję krajową do takiego stopnia, że stała się ona ciężarem dla niewielkiego kraju. W chwili jego śmierci wojska książęce liczyły 10 regimentów (ok. 10 tys. ludzi)^[1].

Uczestniczył w wojnach prowadzonych przez cesarza Leopolda Habsburga: w obronie Wiednia przed Turkami w 1683 i w wojnie przeciwko Francji w 1688–1689^[1].

Lubił przepych i wprowadzał cudzoziemskie (zwłaszcza francuskie) mody na swój dwór. Tracił znaczne sumy na eksperymenty alchemiczne, dzięki którym chciał pomnożyć swój majątek^[1].

Pierwszą żoną Fryderyka była od 1669^[1] Magdalena Sybilla (1648–1681), córka księcia Saksonii-Weißenfels Augusta z albertyńskiej linii Wettynów. Para miała ośmioro dzieci:

• Anna Zofia (1670–1728), żona Ludwika Fryderyka I, księcia Schwarzburg-Rudolstadt,
• Magdalena Sybilla (1671–1673),
• Dorota Maria (1674–1713), żona Ernesta Ludwika I, księcia Saksonii-Meiningen,
• Fryderyka (1675–1709), żona Jana Augusta, księcia Anhalt-Zerbst,
• Fryderyk II (1676–1732), następca ojca jako książę Saksonii-Gotha Altenburg,
• Jan Wilhelm (1677–1707), generał w służbie Habsburgów^[1],
• Elżbieta (1679–1680), żona Adolfa Fryderyka II, księcia Meklemburgii-Strelitz,
• Joanna (1680–1704)^[2].

Po śmierci pierwszej żony w styczniu 1681, w sierpniu tego samego roku Fryderyk poślubił Krystynę (1645–1705), córkę margrabiego Badenii-Durlach Fryderyka VI i wdowę po margrabim Brandenburgii-Ansbach Albrechcie Hohenzollernie^[2].