Fryderyk III Wettyn (ur. 17 stycznia 1463 na Zamku Hartenfels w Torgau, zm. 5 maja 1525 w Lochau) – książę saski i elektor Rzeszy Niemieckiej w latach 1486–1525.
Był synem Ernesta, elektora Saksonii, i jego żony Elżbiety Wittelsbach. Jego dziadkami byli: elektor Saksonii Fryderyk II Łagodny i księżniczka Styrii, Karyntii i Krainy Małgorzata Habsburg oraz książę Bawarii Albrecht III Wittelsbach i księżniczka Brunszwiku-Grubenhagen Anna Welf.
Odegrał ważną rolę w rozwoju reformacji, jako protektor Lutra i innych reformatorów, a także zręczny polityk. Do wykładowców założonego przez niego w 1502 roku uniwersytetu w Wittenberdze należeli m.in. Marcin Luter i Filip Melanchton. Chronił Lutra przed atakami przeciwników, wyjednując dla niego u cesarza Karola V nietykalność osobistą podczas Sejmu Rzeszy w Wormacji (1521) oraz ukrywając go w latach 1521–1522 na zamku Wartburg.
Był także wielkim mecenasem artystów i poetów[1].
W 1525 roku, na swoim łożu śmierci, przeszedł na luteranizm[potrzebny przypis].
Genealogia
Przypisy
- ↑ Wendy Beckett: Historia malarstwa : wędrówki po historii sztuki Zachodu. Warszawa: Arkady, 2007. ISBN 978-83-213-4008-1. Brak numerów stron w książce
Książęta
Saksonii | |
|---|
Elektorzy
Saksonii | | Askańczycy |
|
|---|
| Wettynowie | |
| Linia
ernestyńska |
|
|---|
Linia
albertyńska |
|
|---|
|
|---|
|
|---|
Królowie
Saksonii | |
|---|
![]()
