PROFILPELAJAR.COM

Front Rodezyjski
Państwo	Rodezja
Skrót	FR
Lider	pierwszy; Winston Field; ostatni; Ian Smith
Data założenia	marzec 1962
Data rozwiązania	6 czerwca 1981 (przekształcenie we Front Republikański)
Ideologia polityczna	Konserwatyzm, apartheid
Poglądy gospodarcze	kapitalizm
Liczba członków	brak danych
Członkostwo; międzynarodowe	brak członkostwa
Barwy	fiolet, biel

Ten artykuł od 2009-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Front Rodezyjski był rodezyjską partią polityczną zawiązaną w 1962 przez grupę polityków, która opuściła szeregi Partii Federalnej, po tym, jak ta ostatnia opowiedziała się za zmianami w konstytucji, które zrównałyby prawa polityczne białych i czarnych. Ian Smith, będący inicjatorem powstania nowej partii, ostro sprzeciwiał się takiemu rozwiązaniu i był zwolennikiem rządów białej mniejszości.

Nowa partia szybko zdobyła poparcie białych i dzięki temu już w grudniu 1962 zwyciężyła w wyborach do parlamentu Rodezji Południowej i rządziła aż do 1979, kiedy to zwiększono prawa czarnoskórej większości. W 1965 wobec konfliktu z Wielką Brytanią, która uzależniała przyznanie Rodezji niepodległości od przyznania praw czarnym, parlament tej kolonii (w którym większość stanowił FR) ogłosił jednostronnie niepodległość państwa. Dopiero wojna rodezyjska doprowadziła do zawarcia porozumienia między władzami FR a przedstawicielami większości czarnoskórej. W jego wyniku FR wszedł do koalicji z umiarkowanym UANC Abla Muzorewy. Potem, po przekształceniu państwa w Zimbabwe przeszedł do opozycji, zaś 6 czerwca 1981 przekształcił się we Front Republikański (który sześć lat później zmienił nazwę na Konserwatywny Sojusz dla Zimbabwe, a potem wszedł do Ruchu na rzecz Demokratycznej Zmiany). Duża część członków partii nie pogodziła się ze zmianą politycznej rzeczywistości i opuściła Zimbabwe, nie dotyczy to jednak Iana Smitha, który pozostał w kraju i ostro krytykował rządy Roberta Mugabe.