Ten artykuł należy dopracować:
Karl Wilhelm Friedrich von Schlegel (ur. 10 marca 1772 w Hanowerze, zm. 12 stycznia 1829 w Dreźnie) – niemiecki poeta, krytyk literacki, językoznawca i filozof.
Życiorys
Jeden z twórców współczesnego językoznawstwa. Interesował się też literaturoznawstwem. Brat Augusta Wilhelma Schlegela. Razem z Novalisem, Augustem Wilhelmem Schlegelem, Friedrichem Wilhelmem Josephem Schellingiem uchodzi za najwybitniejszego przedstawiciela romantyzmu jenajskiego[1]. Jest uznawany za twórcę pojęcia ironii romantycznej. Pisał teksty o tematyce społeczno obyczajowej lub historycznej.
W swej pracy Über die Sprache und Weisheit der Indier (O języku i wiedzy Indusów) wydanej w Heidelbergu, w 1808, jako pierwszy wyraźnie podkreślił związki zachodzące między greką, łaciną, językami germańskimi i sanskrytem, dzięki czemu dał początek indoeuropeistyce.
Przypisy
- ↑ Por. Michał Paweł Markowski, Poiesis. Friedrich Schlegel i egzystencja romantyczna, [wstęp w:] Friedrich Schlegel, Fragmenty, Kraków, WUJ: 2009.
Linki zewnętrzne