Friedrich Ludwig Dülon (ur. 14 sierpnia 1769 w Oranienburgu, zm. 7 lipca 1826 w Würzburgu[1][2][3]) – niemiecki niewidomy flecista i kompozytor.
Życiorys
Był niewidomy od dzieciństwa[1]. Muzyką zainteresował się w wieku 9 lat, gdy zetknął się z flecistą Josephem Winterem, podobnie jak on niewidomym[2]. Dzięki fenomenalnej pamięci bez problemu zapamiętywał kolejne kompozycje, które następnie wykonywał[2]. W 1781 roku wystąpił w recitalem w Berlinie, w latach 1783–1784 odbył podróż koncertową po krajach niemieckich[2]. Podczas kolejnej podróży koncertowej w latach 1785–1786 odwiedził Amsterdam i Rotterdam[2]. W 1786 roku wystąpił w Londynie przed królem Jerzym III[2]. W roku 1790 wystąpił podczas uroczystości koronacji Leopolda II na cesarza rzymskiego we Frankfurcie nad Menem[2]. W latach 1792–1793 gościł na dworze carskim w Petersburgu[1]. W 1823 roku osiadł w Würzburgu[1].
Skomponował koncert fletowy, a także wariacje, kaprysy i dua fletowe[1]. Ukazała się jego autobiografia w redakcji Christopha Martina Wielanda pt. Dülons des blinden Flötenspielers Leben und Meynungen von ihm selbst bearbeitet (2 tomy, Zurych 1807–1808)[2].
Przypisy