Fregaty rakietowe typu Halifax – kanadyjskie fregaty rakietowe budowane w latach 1988 - 1996. Zbudowano 12 jednostek, które stały się podstawą kanadyjskiej marynarki wojennej.
Historia
W 1977 ministerstwo obrony Kanady ogłosiło decyzję o budowie w drugiej połowie lat 80 sześciu nowych okrętów określanych początkowo jako niszczyciele śmigłowcowe, a następnie jako fregaty śmigłowcowe. Okręty zaprojektowano aby spełniały różnorodne zadania: zwalczanie okrętów podwodnych i nawodnych, celów powietrznych a także patrolowanie wód przybrzeżnych Kanady. Miały one zastąpić starzejące się niszczyciele eskortowe typów: Saint Laurent, Restigouche, Mackenzie i Annapolis[1]. Szeroki zakres zastosowań jednostek sprawia, że są one oficjalnie klasyfikowane jako fregaty patrolowe.
W czerwcu 1983 leżąca w prowincji Nowy Brunszwik stocznia Saint John Shipbuilding Ltd. zdobyła kontrakt na budowę pierwszej fregaty nowego typu. Stocznia miała pełnić funkcję głównego wykonawcy który odpowiadał za całość prac związanych z projektowaniem budową i wprowadzaniem do eksploatacji nowych okrętów. Budowa prowadzona była w sposób modułowy[1]. Głównym podwykonawcą została stocznia Marine Industries Ltd z Sorel leżącym nad Rzeką św. Wawrzyńca. W stoczni tej zbudowano trzy jednostki.
W grudniu 1987 zamówiono kolejnych sześć jednostek stanowiących drugą serię. Wydatki na budowę serii 12 okrętów oszacowano na 6,2 mld dolarów kanadyjskich, co czyniło z tego projektu jeden z najkosztowniejszych programów zbrojeniowych realizowanych w okresie powojennym.
W 2007 roku zapowiedziano uruchomienie modernizacji fregat począwszy od 2010 roku, wiążącej się z wymianą systemów elektronicznych i uzbrojenia nowocześniejsze[2]. Modernizacja między innymi objęła zastąpienie 16 wyrzutni pionowych pocisków przeciwlotniczych RIM-7 Sea Sparrow (zasięg do 30 km) przez wyrzutnie RIM-162 Evolved Sea Sparrow o zasięgu do 45 km[3].
Zbudowane okręty
Fregaty typu Halifax[4].
| Nr burtowy
|
Nazwa
|
Położenie stępki
|
Wodowanie
|
Wejście do służby
|
 Royal Canadian Navy
|
| 330
|
Halifax
|
19. 03. 1987
|
30. 04. 1988
|
29. 06. 1992
|
| 331
|
Vancouver
|
19. 05. 1988
|
08. 07. 1989
|
23. 08. 1993
|
| 332
|
Ville de Québec
|
17. 01. 1989
|
16. 05. 1991
|
14. 07. 1994
|
| 333
|
Toronto
|
24. 04. 1989
|
18. 12. 1990
|
27. 09. 1993
|
| 334
|
Regina
|
06. 10. 1989
|
25. 10. 1991
|
30. 09. 1994
|
| 335
|
Calgary
|
15. 06. 1991
|
28. 08. 1992
|
12. 05. 1995
|
| 336
|
Montreal
|
08. 02. 1991
|
28. 02. 1992
|
21. 07. 1994
|
| 337
|
Fredericton
|
25. 04. 1992
|
13. 03. 1993
|
12. 09. 1994
|
| 338
|
Winnipeg
|
19. 03. 1993
|
05. 12. 1993
|
23. 06. 1995
|
| 339
|
Charlottetown
|
05. 12. 1993
|
10. 07. 1994
|
09. 09. 1995
|
| 340
|
St. John's
|
24. 08. 1994
|
12. 02. 1995
|
26. 06. 1996
|
| 341
|
Ottawa
|
29. 04. 1995
|
22. 11. 1995
|
28. 09. 1996
|
Opis
Fregaty typu Halifax ocenia się jako dobrze zaprojektowane okręty[1]. Ich kadłub charakteryzuje się ciągłym gładkim pokładem górnym oraz wysoką wolną burtą, co zapewnia dobre warunki do użycia uzbrojenia przy wyższych stanach morza[5]. Nadbudówki są niskie, dające wrażenie zwartej konstrukcji, a głównym wystającym elementem sylwetki jest kanciasty komin, kryjący systemy schładzania spalin[5].
Przypisy
Bibliografia
- Jacek Krzewiński, Kanadyjskie fregaty typu Halifax, Morza Statki i Okręty nr1/1996, ISSN 1426-529X
- Marcin Chała, Dariusz Czajkowski. Nowe oblicze Halifaxów. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 8/2008, s. 92-98, sierpień 2008. Warszawa: Magnum X. ISSN 1230-1655.
Linki zewnętrzne
_4.jpg)
