Franjo Iveković urodził się w Klanjcu. Jego ojciec był notariuszem. Po ukończeniu szkoły podstawowej, wyjechał do gimnazjum w Zagrzebiu. Ze względu na przygotowania do wojny z Węgrami, szkoły zostały zamknięte, co spowodowało roczne opóźnienie w jego edukacji. W szóstej klasie poznał Josipa Miškatovicia, z którym pozostawał w bliskiej przyjaźń aż do śmierci Miškatovicia. Uczył się dobrze, miał najlepsze wyniki w klasie. Następnie udał się do seminarium w Peszcie, jednak nie był zadowolony i chciał powrócić do Zagrzebia. Dał się jednak przekonać i pozostał w mieście, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie w 1860.
W ostatnich latach życia nękało go wiele schorzeń, których przybywało z wiekiem, utrudniając mu pracę. Umarł rankiem, 2 marca 1914 roku w Zagrzebiu[1]. Został pochowany 4 marca na Cmentarzu Mirogoj.
Kariera
Służył jako kapelan, początkowo w mieście Kloštar, a następnie w Novim Gradzie. Nie trwało to jednak długo, wkrótce potem postanowił wyjechać do Wiednia, gdzie się doktoryzował. Przez krótki okres pełnił funkcję kapelana kościoła Świętego Marka w Zagrzebiu, i po niedługim czasie został minowany profesorem w seminarium. W 1874 roku został wykładowcą na nowo utworzonym Uniwersytecie Franciszka Józefa I, gdzie wykładał Stary testament i język hebrajski, następnie jako docent nauczał języka syryjskiego i chaldejskiego[2]. Był dwukrotnie dziekanem Wydziału Teologii na Uniwersytecie w Zagrzebiu. Po raz pierwszy w roku akademickim 1876/1877, i drugi raz w roku akademickim 1884/1885. Służył jako rektor Uniwersytetu od 1879 do 1880. Na Wydziale Teologicznym w Zagrzebiu nauczał oprócz języków orientalnych, również egzegezy biblijnej[3].
Wybrana twórczość
Franjo Iveković (1879) Biblijska poviest starozavjetne objave Božje za srednje škole,
Franjo Iveković (1879) Biblijska poviest novozavjetne objave Božje za srednje škole, tom I
Franjo Iveković (1897) Ogled. Rječnik hrvatskoga jezika iz književnih djela Vuka Karadžića i Gjura Daničića
Franjo Iveković (1901) Rječnik hrvatskoga jezika
Franjo Iveković (1905) Drugi padež množine s nastavkom î u imenicama ženskih, koje imaju u prvom padežu jednine nastavak, [w:] „Razredi filologičko-historički i filosofičko-juridički”: Knj. 64 (1905)
Franjo Iveković (1905) Dr. Ante Starčević: značajne crte o njemu
Franjo Iveković (1908) Biblijska povjest novozavjetne objave Božje za srednje škole, tom II
Franjo Iveković (1911) Biblijska povijest novozavjetne objave Božje za srednje škole, tom III
Franjo Iveković (1873–1888) Životi svetaca i svetica Božjih, 12 tomów
