Franco Causio

Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1949 Lecce
Wzrost	173 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1964–1965 Lecce 3 (0) 1965–1966 Sambenedettese 13 (0) 1966–1968 Juventus 1 (0) 1968–1969 Reggina 30 (5) 1969–1970 US Palermo 22 (3) 1970–1981 Juventus 304 (49) 1981–1984 Udinese Calcio 83 (11) 1984–1985 Inter Mediolan 24 (0) 1985–1986 Lecce 26 (3) 1986–1988 Triestina 64 (5) W sumie: 570 (76)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1972–1983  Włochy 63 (6)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata I miejsce Hiszpania 1982 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Franco Causio (ur. 1 lutego 1949 w Lecce) – były włoski piłkarz. Przez wiele lat reprezentował barwy Juventusu Turyn.

Franco Causio już w wieku 17 lat został zauważony przez działaczy „Juve”. Początki kariery w „Starej Damie” spędził na wypożyczeniu w Serie B, grając dla Regginy Calcio oraz US Palermo. W sezonie 1970/1971 znalazł miejsce w podstawowym składzie „Bianconerich”. Przez 11 lat reprezentował biało-czarne barwy wygrywając sześciokrotnie Scudetto oraz jeden raz Puchar Włoch. Grał wówczas u boku takich sław jak Roberto Bettega, Dino Zoff, Giuseppe Furino czy Marco Tardelli.

Z racji miejsca urodzenia był ulubieńcem tifosich Juventusu pochodzących z południowych rejonów Włoch.

W sezonie 1980/1981 podpisał trzyletni kontrakt z Udinese Calcio. Jego kolejnym klubem była drużyna z rodzinnego miasta, US Lecce, która w tym okresie po raz pierwszy w historii awansowała do Serie A. Franco Causio miał też krótką przygodę z Interem Mediolan, a swoją klubową karierę skończył w wieku 39 lat w drugoligowej Triestinie.

W reprezentacji Azzurrich zadebiutował w dniu 29 kwietnia 1972 w meczu Włochy – Belgia.

Na mistrzostwach świata reprezentował Włochy trzykrotnie, w latach: 1974, 1978, 1982. W roku 1982 świętował zdobycie tytułu mistrzowskiego.

• Franco Causio w bazie National Football Teams (ang.)