Franck Riester

Franck Riester
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1974
Paryż

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

minister kultury (2018–2020)

Multimedia w Wikimedia Commons

Franck Riester (ur. 3 stycznia 1974 w Paryżu[1]) – francuski polityk i samorządowiec, mer Coulommiers, deputowany do Zgromadzenia Narodowego, w latach 2018–2020 minister kultury, w latach 2020–2024 i w 2024 minister delegowany.

Życiorys

Absolwent Institut supérieur de gestion[2], uzyskał następnie magisterium w ESSEC[3]. Pracował w przedsiębiorstwie audytorskim, następnie w rodzinnym przedsiębiorstwie dealerskim samochodów Peugeot[2][4].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach gaullistowskiego Zgromadzenia na rzecz Republiki[2], z ugrupowaniem tym dołączył do Unii na rzecz Ruchu Ludowego, przekształconej następnie w partię Republikanie[1]. W ramach UMP został m.in. sekretarzem generalnym i rzecznikiem prasowym wewnątrzpartyjnej frakcji France Moderne et Humaniste[2]. W 1995 po raz pierwszy został radnym miejskim w Coulommiers, w 2001 objął funkcję zastępcy mera tej miejscowości. W 2008 wybrany na urząd mera (reelekcja w 2014 i 2020)[2][5]; zawiesił pełnienie tej funkcji na czas wykonywania obowiązków ministra.

W wyborach w 2007 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego w jednym z okręgów departamentu Sekwana i Marna[1]. W 2012[1], 2017[6], 2022[7] i 2024[8] był wybierany na kolejne kadencje. W 2017 dołączył do centroprawicowego ugrupowania Agir[9], w 2018 został przewodniczącym tej partii[10].

W październiku 2018 dołączył do drugiego rządu Édouarda Philippe’a, obejmując stanowisko ministra kultury[11]. W lipcu 2020 w gabinecie Jeana Castex objął niższe stanowisko rządowe – został ministrem delegowanym przy ministrze do spraw Europy i spraw zagranicznych odpowiadającym za handel zagraniczny[12]. Pozostał na tej funkcji również w powołanym w maju 2022 rządzie Élisabeth Borne, dodatkowo powierzono mu sprawy promocji[13]. W lipcu 2022 w wyniku rekonstrukcji gabinetu przeszedł na stanowisko ministra delegowanego przy premierze odpowiedzialnego za kontakty z parlamentem[14]. Urząd ten sprawował do stycznia 2024. Powrócił do administracji rządowej w następnym miesiącu; w gabinecie Gabriela Attala objął wówczas funkcję ministra delegowanego przy ministrze do spraw Europy i spraw zagranicznych, powierzono mu sprawy handlu zagranicznego, atrakcyjności, Frankofonii i diaspory[15]. Funkcję tę pełnił do września 2024.

Jest jawnym homoseksualistą[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Franck Riester na stronie Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji. [dostęp 2017-05-16]. (fr.).
  2. ↑ a b c d e Franck Riester. franckriester.fr. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
  3. ↑ Franck Riester fait ses classes au Palais Bourbon. lefigaro.fr, 20 listopada 2007. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
  4. ↑ a b Sexus non politicus. liberation.fr, 15 kwietnia 2012. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
  5. ↑ Le ministre de la Culture Franck Riester élu au premier tour à Coulommiers. liberation.fr, 15 marca 2020. [dostęp 2020-03-15]. (fr.).
  6. ↑ Elections législatives 2017: Résultats 2d tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-06-18]. (fr.).
  7. ↑ Résultats législatives: Franck Riester réélu dans la 5e circonscription de Seine-et-Marne. bfmtv.com, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19]. (fr.).
  8. ↑ Nicolas Cuoco: Second tour des législatives: Franck Riester réélu en Seine-et-Marne. lejdd.fr, 7 lipca 2024. [dostęp 2024-07-07]. (fr.).
  9. ↑ Des élus Constructifs lancent «Agir, la droite constructive». lefigaro.fr, 28 listopada 2017. [dostęp 2018-07-16]. (fr.).
  10. ↑ Franck Riester, un représentant de la droite «constructive» à la Culture. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-11-22]. (fr.).
  11. ↑ Remaniement: Emmanuel Macron s'exprimera ce soir à 20h. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-10-16]. (fr.).
  12. ↑ Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06]. (fr.).
  13. ↑ Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-20]. (fr.).
  14. ↑ La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne. gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04]. (fr.).
  15. ↑ La nomination du gouvernement du Premier ministre Gabriel Attal. gouvernement.fr, 8 lutego 2024. [dostęp 2024-02-09]. (fr.).
Drugi rząd Édouarda Philippe’a (2017–2020)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu