Franciszek Stanisław Kostka Hutten-Czapski
Leliwa
|
| Rodzina
|
Czapscy herbu Leliwa
|
| Data urodzenia
|
1725
|
| Data i miejsce śmierci
|
9 kwietnia 1802
Warszawa
|
| Ojciec
|
Ignacy Czapski
|
| Matka
|
Teofila z Konopackich
|
| Żona
|
1) (ok. 1760) Dorota Józefina Działyńska z Działynia h. Ogończyk;
2) (1767) Zofia Mielżyńska h. Nowina;
3) (1772) Weronika Radziwiłłówna h.Trąby.
|
| Dzieci
|
Stanisław Hutten-Czapski
|
| Odznaczenia
|
|
Franciszek Stanisław Kostka Hutten-Czapski herbu Leliwa (ur. 1725, zm. 9 kwietnia 1802 w Warszawie) – senator, ostatni wojewoda chełmiński (25 czerwca 1766 – 9 kwietnia 1802), konfederat barski[1]. Kawaler Orderu Orła Białego (1762).
Syn Ignacego i Teofili z Konopackich Czapskiej i dziedzic ich majątku rodzinnego w Rynkówce.
Na sejmie koronacyjnym 1764 roku wyznaczony z Senatu do Asesorii Koronnej[2]. Podkomorzy (1752), a następnie kasztelan chełmiński (1762) i starosta kowalewski (1766). Od 1766 wojewoda chełmiński. W 1772 roku pojął za żonę Weronikę Radziwiłłównę, która wniosła mu w wianie majątek w Stańkowie pod Mińskiem Litewskim. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[3]. Sędzia sejmowy z Senatu z Prowincji Wielkopolskiej w 1791 roku[4].
Dobra w Rynkówce przejął kilka lat po przeniesieniu z kaplicy zamkowej do kościoła w Lalkowach cudownego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej w 1729. Rynkówkę odwiedzał jeszcze ok. 1780, chociaż już wówczas dobra przejęte zostały wraz z I rozbiorem przez pruskich urzędników. Trzykrotnie żonaty, ojciec czworga dzieci. Jednym z jego synów był Stanisław Hutten-Czapski.
Pochowany został w Warszawie na dawnym cmentarzu Świętokrzyskim na Koszykach (św. Barbary).
Przypisy
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 200.
- ↑ Kolęda Warszawska Na Rok 1766, s. D 5.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 309.
- ↑ Sądy seymowe. Actum in curia regia Varsaviensi 1791 05.28, [b.n.s]
Bibliografia
- Wizytacje archidiakonatu pomorskiego przeprowadzone przez Ostrowskiego i Rybińskiego – Archiwum Diecezjalne w Pelplinie
- Jakub Fankidejski, Utracone kaplice i kościoły dzisiejszej diecezji chełmińskiej, Pelplin 1880, s. 267
Linki zewnętrzne
