Nereusz Bartłomiej Franciszek Ksawery Giżycki herbu Gozdawa (ur. 26 sierpnia 1786 w Skoworodkach[1], zm. 14 września 1850 w Drohobyczu) – syn Tadeusza i Agnieszki z Rakowskich, hrabia Królestwa Polskiego od 1824, wydawca, fizjograf, ziemianin, właściciel dóbr Zdarzec, Janina i Głębówka.
Kształcił się w Warszawie[1]. Od 1807 do 1811 był sekretarzem Komisji Żywności Księstwa Warszawskiego[1]. Od 1811 do 1816 przebywał za granicą[1]. Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie (1846-1859)[2]. Jest autorem prac z zakresu rolnictwa i gospodarki wiejskiej, m.in. O przyozdobieniu siedlisk wiejskich. Rzecz zastosowana do Polski (1827)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Śliwa 2019 ↓, s. 80.
- ↑ Provinzial-Handbuch der Königreich Galizien und Lodomerien für das Jahr 1850, s. 560; 1851, s. 625; 1852, s. 610; 1853, s. 618; 1854, s. 634; Handbuch des Lemberger Sttathalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1855, s. 462; 1856, s. 208; 1857, s. 356; 1858, s. 250; 1859, s. 267;
Bibliografia
Linki zewnętrzne