Franciszek Korwin-Szymanowski
Franciszek Korwin-Szymanowski
Data i miejsce urodzenia
29 września 1930 Płock
Data i miejsce śmierci
12 lipca 1988 Warszawa
Narodowość
polska
Język
polski
Ważne dzieła
„Józef Szymanowski + Listy do Starościny Wyszogrodzkiej”, PIW, Warszawa 1973
Franciszek Korwin-Szymanowski (ur. 29 września 1930 w Płocku , zm. 12 lipca 1988 w Warszawie ) – polski bułgarysta i polonista , tłumacz literatury bułgarskiej [1] .
Życiorys
Był piątym dzieckiem Feliksa Szymanowskiego i Leokadii z Schultzów oraz starszym bratem Teodora Szymanowskiego .
Studiował slawistykę na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1949–1954[2] . Po studiach wyjechał do Bułgarii , gdzie w latach 1954–1957 był wykładowcą na Uniwersytecie Sofijskim . Po powrocie do kraju zajmował się przekładami literatury bułgarskiej. Przygotował edycję źródłową listów swojego przodka Józefa Szymanowskiego [3] , adresowanych do swojej szwagierki, Anieli ze Świdzińskich Szymanowskiej (1755-1839), wdowie po Michale Szymanowskim (i wychowawczyni Klementyny z Tańskich Hoffmanowej )[4] . Publikacja została wydana w r. 1973[5] . W czasie stanu wojennego był związany z opozycją, publikował w wydawnictwach podziemnych [6] .
Zmarł 17 lipca 1988 r. w Warszawie. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 265-1-5/6)[7] .
Grób Franciszka Korwin-Szymanowskiego na cmentarzu Powązkowskim
Tłumaczenia wybrane
Aleksandr Petrovič Primakovskij, Jak korzystać z książki , Iskry, Warszawa, 1953.
Marcel Cachin , Nauka a Religia , „Książka i Wiedza ”, Warszawa, 1955. Tłumaczenie z języka francuskiego.
Jordan Jowkow , Ałbena , opowiadanie w zbiorze Zbrodnia Iwana Belina i inne utwory , Warszawa 1975 r.
Paisij Hilendarski , Słowianobułgarska historia , Czytelnik, Warszawa 1981.
Georgi Dimitrov , O socjalistyczną Bułgarię , tłumaczenie, Adam Koseski, Maria Więckowska i Franciszek Korwin-Szymanowski, „Książka i Wiedza”, Warszawa, 1983
Aleko Konstantinow , Baj Ganiu , Czytelnik, Warszawa, 1986.
Opracował
Przypisy
↑ Konstantinov, Aleko (1863-1897). Baj Ganû (pol.); przeł. Franciszek Korwin-Szymanowski.Warszawa: Czytelnik, 1986.
↑ Ewa Siatkowska, Wspomnienia slawistyczne z lat 1950–1960 , Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej. http://www.iszip.uw.edu.pl/historia/ksiega/04_wspomnienia.html .
↑ Jacek Kordel i Wojciech Kaliszewski, Szymanowski Józef Fidelis h. Jezierza (1740 -1801) Polski Słownik Biograficzny, Tom L/1, Zeszyt 204, 2014 s. 70.
↑ Zofia Zielińska , Szymanowski Michał h. Jezierza (ok. 1737-1789) , Polski Słownik Biograficzny , Tom L/1, Zeszyt 204, 2014 s. 98.
↑ „Józef Szymanowski + Listy do Starościny Wyszogrodzkiej”, op. wstępem i komentarzem opatrzył Franciszek Korwin-Szymanowski, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1973.
↑ Andrzej Bogusławski , 'Franciszek Korwin-Szymanowski (1930-1988), Przegląd Humanistyczny , 1990, Tom 34, nr. 2, s. 169–171.
↑ Cmentarz Stare Powązki: KORWIN-SZYMANOWSCY , [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-03-13] .