Francisco Bayeu
Portret Francisca Bayeu pędzla Goi, 1786
Francisco Bayeu y Subías (ur. 9 marca 1734 w Saragossie , zm. 4 sierpnia 1795 w Madrycie ) – hiszpański malarz okresu rokoka i neoklasycyzmu ; nauczyciel, współpracownik, protektor i szwagier Francisca Goi [1] .
Życiorys
Był uczniem Juana Andrésa Merkleina i José Luzana w Saragossie oraz Antonia Gonzáleza Velázqueza w Madrycie. Przez szereg lat związany był z Akademią Sztuk Pięknych San Fernando w Madrycie: w 1765 został jej członkiem, w 1788 dyrektorem wydziału malarstwa, a w 1794 naczelnym dyrektorem. Od 1777 obowiązki te łączył ze stanowiskiem dyrektora artystycznego Królewskiej Manufaktury Tapiserii Santa Barbara w Madrycie, zastępując Antona Rafaela Mengsa . W 1767 został mianowany nadwornym malarzem króla Karola III .
Wykonał malowidła ścienne w kościołach w Saragossie (San Ildefonso, San Felipe y Santiago, Santa Eulalia, Nuestra Señora del Pilar ) oraz w pałacach (Pałac Królewski w Madrycie , Pałac Królewski El Pardo , Pałac Królewski w Aranjuez ). Malował portrety i projektował gobeliny . W 1934 muzeum Prado zakupiło 13 jego szkiców do tapiserii .
W 1781 roku korzystający z protekcji króla Karola III Zakon franciszkanów zamówił siedem obrazów mających zdobić ołtarze Kościoła San Francisco el Grande , a ich wykonanie zlecono siedmiu znanym malarzom epoki. Wśród wyróżnionych niewątpliwym zaszczytem artystów znalazł się Francisco Bayeu oraz: Francisco Goya , Mariano Salvador Maella , Gregorio Ferro , Andrés de la Calleja , Antonio González Velázquez i José del Castillo . Malowidła powstały w latach 1781–1783[2] .
W 1759 ożenił się z Juaną Sebastianą Merklein, córką swojego nauczyciela. Malarzami byli również dwaj jego bracia:
Ramón Bayeu (1746–1793) – malarz fresków (m.in. w trzech kopułach bazyliki Nostra Señora del Pilar w Saragossie). W 1766 wygrał konkurs na członka Akademii San Fernando w Madrycie. Od 1773 wykonywał 35 projektów gobelinów dla Królewskiej Manufaktury Tapiserii (obecnie znajdują się w Prado). W 1786, wraz z Goyą, został mianowany malarzem królewskim.
Manuel Bayeu (1740–1809) – zakonnik-kartuz (wstąpił do zgromadzenia w 1760). Malował freski m.in. w kościołach San Francisco i San Gil w Saragossie oraz w katedrze w Jace . Pod koniec życia został wysłany na Majorkę , gdzie wykonał dekorację kościoła klasztoru kartuzów Valldemossa .
Wybrane dzieła
Abraham i trzej aniołowie - 1771, 59 x 33 cm, Prado , Madryt
Autoportret - 1758-59, 31 x 42 cm, Museo de Zaragoza , Saragossa
Felicjana Bayeu - 1787-88, 38 x 30 cm, Prado, Madryt
Felicjana Bayeu, córka malarza - 83 x 30 cm, Prado, Madryt
Karol IV - 1790, 15,5 x 11,4 cm, Akademia San Fernando , Madryt
Paseo de las Delicias w Madrycie - 1785, 37 x 56 cm, Prado, Madryt
Poddanie się Granady - 1764, 98 x 111 cm, Luwr , Paryż
Portret Sebastiana Mercleina - 1780-85, 43 x 35 cm, Museo de Zaragoza, Saragossa
Święta Rodzina - 1760-62, Museo de Zaragoza, Saragossa
Święta Rodzina - ok. 1776, 108 x 80 cm, Prado, Madryt
Upadek Gigantów oblegających Olimp - 1764, 68 x 123 cm, Prado, Madryt
Wniebowzięcie Marii - 1761-62, 137 x 81 cm, Prado, Madryt
Przypisy
Bibliografia
Leksykon malarstwa od A do Z , Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3
Muzeum Prado. Arcydzieła malarstwa , Alessandro A. Bettagno i inni , Warszawa: Arkady, 2011, ISBN 978-83-213-4421-8 , ISBN 978-83-213-4735-6 , OCLC 802065916 . Brak numerów stron w książce
Sztuka świata , t. 12, Leksykon A-K , Warszawa: Arkady, 2009, ISBN 83-213-4088-1