PROFILPELAJAR.COM

Francesco Dall’Olio
Data i miejsce urodzenia	30 grudnia 1953 ; Modena
Wzrost	186 cm
Pozycja	rozgrywający
Kariera seniorska
1969–1981	Panini Modena
1981–1983	Casio Milano
1983–1984	Bartolini Bologna
1984–1986	Panini Modena
1986–1987	Acqua Pozzillo Catania
1987–1989	Camst Bologna
1989–1990	Olio Venturi Spoleto
1990–1992	Gabeca Montichiari
1992–1994	Fochi Bologna
1994–1995	Daytona Las Modena
Kariera reprezentacyjna
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Włochy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata

FrancescoDall’Olio, pseudonim Pupo (ur. 30 grudnia 1953 w Modenie) – włoski siatkarz, medalista igrzysk olimpijskich^[1] i mistrzostw świata, wielokrotny mistrz Włoch oraz trener siatkarski.

Jego syn Andrea, również jest siatkarzem i gra na pozycji rozgrywającego.

Życiorys

Kariera reprezentacyjna

Dall'Olio zadebiutował w reprezentacji Włoch 7 czerwca 1972 w przegranym meczu z Czechosłowacją. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich 1976 odbywających się w Montrealu, podczas których zagrał we wszystkich spotkaniach. Włosi, którzy przegrali wszystkie mecze zajęli 8. miejsce w swoim pierwszym siatkarskim turnieju olimpijskim. Wywalczył srebro podczas mistrzostw świata 1978 rozgrywanych w jego ojczyźnie. Podczas igrzysk olimpijskich 1980 w Moskwie wystąpił we wszystkich meczach fazy grupowej i wygranym spotkaniu o 9. miejsce Libią. Reprezentował Włochy na igrzyskach olimpijskich 1984 w Los Angeles. Zagrał w jednym z czterech meczów fazy grupowej, półfinale i zwycięskim pojedynku o brąz z Kanadą. W drużynie narodowej do 1987 rozegrał 243 lub 254 meczów^[2]^[3]^[4].

Sukcesy

Mistrzostwa Świata:

1978

Igrzyska Olimpijskie:

1984

Kariera klubowa

Kariera trenerska
Lata	Klub
1995–1996	ASPC Gioia del Colle
1996–1997	Conad Ferrara
1997–1998	Casa Modena Unibon
1999–1999 (od 23.02.1999)	Mail Express Cariparma
1999–2001 (od 28.10.1999) (do 26.02.2001)	Yahoo Italia Volley Ferrara
2001–2002	Deutsche Bank Fondi - CR Asti
2002–2005	Edilbasso & Partners Padwa
2005–2007	Copra Berni Piacenza
2007–2008 (do 18.02.2008)	RPA-Luigibacchi.It Perugia
2008–2009 (od 26.11.2008)	Sisley Treviso
2010–2010 (do 05.12.2010)	Sir Safety Perugia
2015	Włochy (kobiety) - asystent trenera
2016–2017 (od 13.12.2016)	Conad Reggio Emilia
2017–2018	Volley Tricolore Reggio Emilia
2018–2020	AMA San Martino
2020–2022 (do 29.10.2022)	Stadium Mirandola

Był zawodnikiem włoskich klubów Panini/Daytona Las Modena (1969–1981, 1984–1986, 1994–1995), Casio Milano (1981–1983), Zinella Volley Bologna występującego pod nazwami Bartolini, Camst i Fochi Bologna (1983–1984, 1987–1989, 1992–1994), Acqua Pozzillo Catania (1986–1987), Olio Venturi Spoleto (1989–1990) i Gabeca Montichiari (1990–1992). Zdobył mistrzostwo Włoch sześciokrotnie w latach 1970, 1972, 1974, 1976, 1986 i 1995 oraz sześciokrotnie triumfował w pucharze Włoch w 1979, 1980 1984, 1985, 1986 i 1995. Zwyciężał w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów w 1980, 1986, 1991, 1992 i 1995 oraz w Pucharze CEV w 1985^[4].

Sukcesy

Liga włoska:

1970, 1972, 1974, 1976, 1986, 1995
1971, 1979, 1981, 1985

Puchar Włoch:

1979, 1980 1984, 1985, 1986, 1995

Puchar Europy Zdobywców Pucharów:

1980, 1986, 1991, 1992, 1995
1988, 1989

Puchar CEV:

1985

Superpuchar Europy:

1987, 1991

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener. Pełnił tę funkcję w klubach A.S. Pinuccio Capurso Volley i Volley Ferrara. W sezonie 1997/1998 z Casą Unibon Modena zdobył superpuchar Włoch, Puchar Włoch i Puchar Europy Mistrzów Klubowych. Następnie był trenerem m.in. zespołów Pallavolo Parma, 4Torri Ferrara, Copra Berni Piacenza, RPA-Luigibacchi.It Perugia i Sisley Treviso. W 2015 został asystentem trenera kobiecej reprezentacji Włoch, a w 2017 trenerem Volley Tricolore Reggio Emilia^[2].

Sukcesy

Superpuchar Włoch:

1997

Superpuchar Europy:

1997

Puchar Włoch:

1998

Puchar Europy Mistrzów Klubowych:

1998

Puchar Top Teams:

2006

Puchar CEV:

2007

Liga włoska:

2007

Przypisy

↑ Francesco Dall'Olio. olympic.org. [dostęp 2020-06-18]. (ang. • fr.).
↑ ^a ^b Francesco Dall'Olio. olympedia.org. [dostęp 2020-06-18]. (ang.).
↑ Francesco Dall'Olio. sports-reference.com. [dostęp 2020-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
↑ ^a ^b Dall'Olio Francesco. legavolley.it. [dostęp 2020-06-18]. (ang. • wł.).