Wszystkie 10 zespołów, będzie także uczestniczyć w drugim sezonie. Niektóre jednak zmienią nazwę ze względu na sponsorów lub konstruktorów[1].
Osiem zespołów zostanie producentami, którzy stworzą własne bolidy: Abt (wraz z Schaeffler), Andretti, e.Dams (wraz z Renault), Mahindra, NEXTEV, Trulli (wraz z Motomatica), Venturi, i Virgin (wraz z DS/Citroën)[1].
Regulamin będzie pozwalał na zmiany, które mają dążyć do używania w przyszłości jednego samochodu na kierowcę podczas wyścigu, co od początku było wieloletnim planem. Zespoły będą mogły stworzyć własny napęd, w tym silnik, falownik, skrzynię biegów i system chłodzenia. Pod koniec sezonu, możliwy będzie rozwój podwozia[1].
Maksymalna moc podczas wyścigu zostanie zwiększona z 150 kW/202,5 KM do 170kW/231 KM[27].
Tak samo jak w sezonie pierwszym, kierowcy zostaną rozlosowani do czterech grup kwalifikacyjnych. Tym razem 5 zawodników z najlepszymi czasami w kwalifikacjach dodatkowo wystartuje w tzw. „superpole”. Do sesji będą startować od najwolniejszego do najszybszego (pierwszy wystartuje zawodnik, który miał najgorszy czas, kolejno zawodnik z drugim najwolniejszym czasem itd. aż do najszybszego). W momencie gdy jeden zawodnik zaczyna pomiarowe okrążenie, na tor wyjeżdża kolejny. Zwycięzca dostanie 3 punkty do klasyfikacji generalnej. Pozycje od 6 do 20 zostaną ustalone według czasów z klasycznych kwalifikacji[28].
Głosowanie na „Fan Boost” będzie przedłużone i potrwa do szóstej minuty wyścigu. Głosować będzie można także za pomocą mediów społecznościowych, używając odpowiednich hasztagów. Będzie to możliwe na portalach: Facebook, Twitter oraz Instagram[29].
Zespół będzie mógł zmienić maksymalnie dwóch kierowców przez cały sezon. Ma to zapobiec sytuacji z pierwszego sezonu, gdzie w całym sezonie wzięło udział aż 30 zawodników. Nie będzie można zmienić zawodników w trzech ostatnich wyścigach sezonu. Trzecia i każda kolejna zmiana zostanie rozpatrzona przez sędziów[30].
Aby kierowca wystartował w wyścigu musi zdobyć 20 punktów w ostatnich trzech latach jeżdżąc w bolidach jednomiejscowych, według tego samego systemu, którego używa Formuła 1. Możliwe są wyjątki, jeżeli dany kierowca ma duże doświadczenie w tego typu bolidach - wtedy sędziowie rozpatrzą propozycję i mogą wydać licencję[30].
Każda zmiana kierowcy musi być ogłoszona minimum 2 tygodnie przed wyścigiem[30].
Wprowadzone zostanie FCY (ang. Full Course Yellow), znane z wielu serii wyścigowych - przepis podobny do wirtualnego samochodu bezpieczeństwa używanego w Formule 1. Na całym torze wywieszone zostają żółte flagi, a limit prędkości zostanie ustawiony na 50 km/h. Będzie on także obowiązywał w alei serwisowej. Zabronione jest wtedy wyprzedzanie[31].
Wprowadzone zostaną nowe kary dla zawodników, podobne do tych z Formuły 1: 5 sekundowa (kierowca będzie mógł zatrzymać się na 5 sek. więcej podczas pit-stopu lub 5 sekund zostanie dodane do końcowego rezultatu), 10 sekundowa (tak samo jak z pięciosekundową), kara przejazdu przez boksy (zawodnik będzie musiał przejechać przez aleję serwisową bez zatrzymywania się z włączonym limitem prędkości), 10 sekundowa „stop and go” (kierowca musi zjechać do pit stopu i zostań na swoim stanowisku przez 10 sekund. Mechanicy nie mogą wtedy nic robić z bolidem, nie można tej kary połączyć z pit stopem.)[31]
Kalendarz
Kalendarz obejmuje dziesięć rund (tzw. ePrix). Monako zostało zastąpione przez Paryż, a Miami przez Meksyk[32].
Rozpoczęcie planowane było na 17 października. W związku z innymi wydarzeniami które będą się wtedy działy, inauguracyjny wyścig został przeniesiony na 24 października[33].
Sezon zakończył się 3 lipca drugim wyścigiem w Londynie[34].
