Filostachys[3] (Phyllostachys Siebold & Zuccarini) – rodzaj bambusów należący do rodziny wiechlinowatych (traw). Obejmuje około 80 gatunków występujących na stanowiskach naturalnych w Chinach, a introdukowanych do wielu innych azjatyckich krajów[4].
Wybrane gatunki znajdują zastosowanie jako rośliny ozdobne, niektóre z nich mogą być z powodzeniem uprawiane w warunkach klimatycznych Polski[5].
Morfologia
Charakterystyczny dla rodzaju jest rozłogowy typ wzrostu. Pędy z bruzdą, lub przynajmniej spłaszczone po stronie gdzie wyrastają gałązki. W węźle zazwyczaj po dwie gałązki. Liście średnie lub małe, wąskie, z wierzchu gładkie, ale od spodu często z włoskami wzdłuż nerwów[6].
Systematyka
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzaj należący do rodziny wiechlinowatych (Poaceae), rzędu wiechlinowców (Poales)[2]. W obrębie rodziny należy do podrodziny Bambusoideae, plemienia Bambuseae[4].
- Pozycja w systemie Reveala (1994–1990)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa komelinowe (Commelinidae Takht.), nadrząd Juncanae Takht., rząd wiechlinowce (Poales Small), rodzina wiechlinowate (Poaceae (R. Br.) Barnh.), rodzaj filostachys.
- Wybrane gatunki uprawiane w Polsce[3][5]
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-03-13] (ang.).
- ↑ a b Szymon Hoser, Wojciech Hoser, Katarzyna Nawrocka. Próba uporządkowania polskiego nazewnictwa bambusów przydatnych do uprawy w rodzimych warunkach klimatycznych.. „Wiadomości Botaniczne”. 61, 2017. Polskie Towarzystwo Botaniczne. DOI: 10.5586/wb.2017.001. ISSN 2543-6503. (pol.).
- ↑ a b Dieter Ohrnberger: The Bamboos of the world. Amsterdam: Elsevier, 1999. ISBN 0-444-50020-0. Brak numerów stron w książce
- ↑ a b Szymon Hoser: Bambusy mrozoodporne w naszych warunkach klimatycznych. e-book: self-publisher, 2016, s. 92. ISBN 978-8-3932-6060-7.
- ↑ Rick Darke: Manual of Grasses. Londyn: The Macmillan Press LTD, 1992, s. 169, seria: The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening. ISBN 0-333-615352.
Identyfikatory zewnętrzne:
