Ferenc Vozar (urodzony jako Ferenc Vozár; ur. 19 kwietnia 1945 w Budapeszcie, zm. 15 lutego 1999 w Denzlingen) – niemiecki hokeista węgierskiego pochodzenia grający na pozycji napastnika, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener.
Kariera
Ferenc Vozar urodził się w Budapeszcie, lecz w latach 70. wraz ze swoim bratem Tiborem (ur. 1943, również hokeista) wyemigrował do RFN, gdzie obaj bracia rozpoczęli karierę sportową. Ferenc w sezonie 1970/1971 reprezentował barwy występującego w Oberlidze SG Oberstdorf/Sonthofen.
Następnie w latach 1971–1977 reprezentował barwy BSC Berlin, z którym najpierw w sezonie 1971/1972 awansował do Bundesligi, następnie dwukrotnie zdobył mistrzostwo (1974, 1976) oraz wicemistrzostwo Niemiec (1975).
Następnie został zawodnikiem występującego w Oberlidze ERC Freiburg, z którym w sezonie 1978/1979 awansował do 2. Bundesligi.
Po sezonie 1979/1980 po raz pierwszy zakończył karierę sportową, jednak w 1981 roku wznowił karierę grając w latach 1981–1983 w Hamburgerze SV. Następnymi klubami w karierze Vozara były: dwukrotnie ERC Freiburg (1983–1984, 1985–1987) oraz EV Ravensburg (1984–1985).
Kariera reprezentacyjna
Ferenc Vozar w latach 1973–1976 w reprezentacji RFN rozegrał 34 mecze, w których zdobył 3 punkty (2 gole, 1 asysta) oraz spędził 4 minuty na ławce kar. Uczestniczył na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku, na których z reprezentacją RFN pod wodzą selekcjonera Xavera Unsinna zdobył pierwszy od 44 lat medal olimpijski – brązowy medal[1]. W październiku tego samego roku za ten sukces wraz z innymi kolegami z reprezentacji RFN otrzymał z rąk ówczesnego kanclerza Niemiec, Helmuta Schmidta Srebrny Liść Laurowy[2].
Ponadto dwukrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1974, 1975 – awans do Grupy A).
Kariera trenerska
Ferenc Vozar po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W sezonie 1980/1981 był trenerem występującego w Bayernlidze ERV Schweinfurt, a w sezonie 1982/1983 był grającym trenerem występującego w 2. Bundeslidze Hamburgera SV, w sezonie 1984/1985 był grającym trenerem występującego w Oberlidze EV Ravensburg, następnie w latach 1985–1988 był asystentem trenera EHC Freiburg (w 1987 roku prowadził jeden jako trener tymczasowy)[3].
Sukcesy
Zawodnicze
- BSC Berlin
- ERC Freiburg
- Reprezentacyjne
Indywidualne
Odznaczenia
Życie prywatne
Ferenc Vozar miał dwóch synów: Roberta (ur. 1972) i Patricka (ur. 1974) oraz córkę Alexandrę Lettgen (ur. 1970), którzy również uprawiali Hokej na lodzie[4]. Zmarł 15 lutego 1999 roku w Denzlingen.
Przypisy
Linki zewnętrzne