Jego przydomek: de la Cerda oznacza po hiszpańsku: Szczeciniasty i odnosi się narodzin Ferdynanda (urodził się z piersią pokrytą włosami). Jako młodzieniec walczył u boku swojego ojca, np. z Arabami w Andaluzji i Murcji. Jego ambitnemu ojcu nie udało się jednak wyprzeć Arabów z Półwyspu Iberyjskiego, opanować Nawarry czy Portugalii, a mimo wyboru przez część książąt Świętego Cesarstwa Rzymskiego na króla rzymskiego, nie udało mu się nigdy faktycznie zostać cesarzem.
Alfonsa el Desheredado (1270–1324), męża Mahaut (Matyldy), córki Jana I de Brienne, hrabiego Eu. Alfons i Mahaut mieli czterech synów i trzy córki.
Ferdynanda (1275–1322), męża Juany (Joanny) Núñez de Lara (nazywanej la Palomilla), pani Lara i Herrera, córki Juana (Jana) Núñez de Lara (nazywanego el Mayor) i Teresy Álvarez de Azagra. Ferdynand i Juana mieli syna i trzy córki (m.in. Blankę Núñez de Lara de la Cerda – matkę królowej Kastylii Joanny Manuel).
Ferdynand nie objął tronu Kastylii, ponieważ zmarł przed swoim ojcem w 1275, w Ciudad Real. Jego dwaj synowie również nie objęli tronu swojego dziadka, ponieważ ich wuj, drugi syn Alfonsa X – Sancho Odważny wykorzystał rosnącą niechęć do polityki Alfonsa i zmusił go do uznania siebie za następcę tronu.