Feldfebel (niem. Feldwebel; w formacjach Waffen SS Oberscharführer) – niemiecki podoficerski stopień wojskowy, odpowiednik polskiego sierżanta (wachmistrza, ogniomistrza). Stopień w dawnym wojsku polskim.
Stopień też występował w armii rosyjskiej (ros. фельдфебель) od reform Piotra I w 1722 do 1917.
Etymologia – niem. Feldwebel „feldfebel” - Feld „pole”; Weibel „woźny sądowy”.
Oznaczenie
W Armii Księstwa Warszawskiego oznaką stopnia były 2 galony złote[1].
W Legionach Polskich we Włoszech oznaką stopnia były 2 galony podszyte kolorem wyłogów[2].
W wojsku polskim w okresie Sejmu Wielkiego i w wojsku Kościuszki oznaką stopnia były 3 galony na mankietach i 3 galony na kołnierzu[2].
Przypisy
Bibliografia
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
Obecne
| Szeregowi |
|
|---|
| Podoficerowie | |
podoficerowie młodsi |
|
|---|
| podoficerowie |
|
|---|
| podoficerowie starsi |
|
|---|
|
|---|
| Oficerowie | | oficerowie młodsi |
|
|---|
| oficerowie starsi |
|
|---|
| generałowie (admirałowie) |
|
|---|
|
|---|
Dawne
| W artylerii I RP |
|
|---|
| Szeregowi |
|
|---|
| Podoficerowie |
|
|---|
| Chorążowie |
|
|---|
| Oficerowie |
|
|---|