Farley Granger

Farley Granger
Ilustracja
Farley Granger (1951)
Imię i nazwisko

Farley Earle Granger Jr.

Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1925
San Jose

Data i miejsce śmierci

27 marca 2011
Nowy Jork

Zawód

aktor

Lata aktywności

1943–2004

Multimedia w Wikimedia Commons

Farley Earle Granger Jr. (ur. 1 lipca 1925 w San Jose, zm. 27 marca 2011 w Nowym Jorku) – amerykański aktor.

Po raz pierwszy został dostrzeżony w małej inscenizacji w Hollywood przez reżysera castingu z Metro-Goldwyn-Mayer i otrzymała znaczącą rolę Damiana Simonowa w dramacie wojennym Lewisa Milestone’a Blask na wschodzie (1943)[1], kontrowersyjnym filmie wychwalającym Związek Radziecki u szczytu II wojny światowej, ale później potępionym za jego stanowisko polityczne. Kolejną rolą był sierżant Howard Clinton w dramacie wojennym Lewisa Milestone’a Purpurowe serce (The Purple Heart, 1944), który powstał, zanim Granger służył w marynarce wojennej w Honolulu, w jednostce organizującej rozrywkę żołnierzy na Pacyfiku. Tutaj nawiązał przydatne kontakty, w tym z Bobem Hope, Betty Grable i Ritą Hayworth. Tam też zaczął odkrywać swoją biseksualność, której, jak stwierdził, nigdy nie czuł potrzeby ukrywać.

Rola Phillipa Morgana w dreszczowcu Alfreda Hitchcocka Sznur (1948)[2], fabularyzowanej relacji ze sprawy morderstwa Leopolda i Loeba w 1924, przyniosła mu wiele pochwał krytyków, chociaż film zebrał mieszane recenzje. Hitchcock obsadził go ponownie w dramacie noir Nieznajomi z pociągu (1951)[3] jako gwiazdę tenisa Guya Hainesa, wciągniętą w spisek o obustronnym morderstwie prowadzony przez bogatego psychopatę; opisał to jako swoje najszczęśliwsze doświadczenie podczas kręcenia filmów.

8 lutego 1960 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 1551 Vine Street[4][5].

Występował na Broadwayu w przedstawieniach – Mewa Antona Czechowa (1964) w roli Konstantego Gawryłowicza Trieplewa, Czarownice z Salem Arthura Millera (1964) jako John Proctor i Szklana menażeria Tennessee Williamsa w roli syna[6]. W 1986 za rolę Eldona w spektaklu off-Broadwayowskim Talley & Son Lanforda Wilsona otrzymał nagrodę Obie[7].

Filmografia

Filmy

Seriale

Przypisy

  1. ↑ Dennis McLellan: Farley Granger dies at 85; handsome leading man best known for roles in Hitchcock films. „Los Angeles Times”, 30 marca 2011. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
  2. ↑ Neil Genzlinger: Farley Granger, Screen Star of the 1950s, Dies at 85. „The New York Times”, 2011-03-29. [dostęp 2020-04-04]. (ang.).
  3. ↑ Farley Granger. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
  4. ↑ Farley Granger. Walk of Fame. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
  5. ↑ Kevin Thomas, Susan King: Hollywood Star Walk: Farley Granger. „Los Angeles Times”, 1 kwietnia 2003, 24 czerwca 2007. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
  6. ↑ Farley Granger. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
  7. ↑ Farley Granger. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne