Fantazja C-dur op. 17 – utwór fortepianowy w formie fantazji skomponowany przez Roberta Schumanna w latach 1836–1839^[1].

Utwór nazywany jest Wielką Sonatą. Charles Rosen nazwa Fantazję „kamieniem nagrobnym nad stylem klasycznym”. Kompozycja składa się z trzech części. Pierwsza oparta jest na temacie z pieśni Ludwiga van Beethovena (nr 6 z cyklu Do dalekiej ukochanej)^[1].

Dochód ze sprzedaży stu egzemplarzy nut pierwotnej wersji Fantazji z 1836 r. przeznaczony został przez kompozytora na ufundowanie pomnika Beethovena w Bonn. Ostateczna wersja z 1839 r. dedykowana została Ferencowi Lisztowi^[1].

• Jean-Jacques Soleil, Guy Lelong: Najsłynniejsze dzieła muzyki światowej: leksykon muzyki instrumentalnej. wstęp Maurice Fleuret, tłum. Janusz Łętowski. Łódź: Wydawnictwo Opus, 1993. ISBN 83-7089-018-0.

• Fantazja C-dur op. 17 – nuty dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project