Fabian Franciszek Pląskowski

Fabian Franciszek Pląskowski
Biskup tytularny Martyropolis
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1705
Nieżywięć

Data i miejsce śmierci

18 lutego 1784
Chełmża

Miejsce pochówku

bazylika konkatedralna Świętej Trójcy w Chełmży

Biskup pomocniczy chełmiński
Okres sprawowania

1750–1784

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

7 lutego 1728

Nominacja biskupia

25 maja 1750

Sakra biskupia

9 sierpnia 1750

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

9 sierpnia 1750

Miejscowość

Warszawa[1]

Konsekrator

Adam Stanisław Grabowski

Współkonsekratorzy

Wojciech Stanisław Leski
Kajetan Ignacy Sołtyk

Fabian Franciszek Pląskowski (ur. 1 lutego 1705 w Nieżywięciu[2], zm. 18 lutego 1784 w Chełmży) – ksiądz katolicki, doktor obojga praw, proboszcz w Sztumie, kanonik katedralny chełmiński, biskup pomocniczy diecezji chełmińskiej w latach 1750-1784[3].

Życiorys

Pochodził ze średniozamożnej rodziny szlacheckiej. Jego rodzicami byli Wojciech Pląskowski herbu Oksza i Zofia z domu Kawęczyńska, podkomorzanka chełmińska[4], a bratem Józef Pląskowski starosta brodnicki[5]. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1728 z inkardynacją do diecezji chełmińskiej[2]. W latach 1732 – 1761 był proboszczem w Sztumie[6]. W 1750 uzyskał prowizję na urząd biskupa pomocniczego chełmińskiego[7]. Tego samego roku otrzymał sakrę biskupią jako biskup tytularny Martyropolis[8]. Był jednocześnie kanonikiem katedralnym chełmińskim oraz archidiakonem i oficjałem generalnym pomezańskim[9].

Posługę biskupią pełnił 34 lata. Na mocy dekretów papieża Benedykta XIV w 1754 koronował w Kościele Wniebowzięcia NMP w Chełmnie obraz Matki Boskiej Bolesnej[10], a w 1755 figurę Matki Bożej Skępskiej w Skępem[11]. Była to druga (po Łąkach Bratiańskich) koronowana figura Matki Bożej w Polsce. Był też konsekratorem kilku kościołów diecezji. W 1756 konsekrował kościół w Sadłowie[7], w 1758 w Skarszewach[12], w 1767 w Nowej Cerkwi, a w 1780 w Zamartem.

Zmarł w 1784 w Chełmży. Pochowany w katedrze św. Trójcy w Chełmży. Postać biskupa Pląskowskiego upamiętnia niewielkie epitafium z czarnego marmuru, znajdujące się w północnej nawie katedry[13].

Zobacz też

Przypisy

  1. Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 314.
  2. a b Fabian Franziszek Pląskowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-01-26] (ang.).
  3. Pląskowski Fabian Franciszek, [w:] M. Krajewski, Nowy słownik biograficzny Ziemi Dobrzyńskiej, t. 2, Dobrzyńskie Towarzystwo Naukowe, Rypin 2014, s. 180, https://kpbc.umk.pl/dlibra/publication/195426/edition/198366?language=pl[dostęp: 19 02 2022].
  4. Pląskowski – genealogia. Dynamiczny Herbarz Rodzin Polskich. [dostęp 2012-01-25].
  5. Piotr Grążawski: Józef Pląskowski. Legendy Brodnicy. [dostęp 2012-01-25].
  6. Kapłani. Parafia św. Anny w Sztumie. [dostęp 2017-01-31].
  7. a b Piotr Gałkowski: Genealogia ziemiaństwa Ziemi Dobrzyńskiej XIX – XX w., Wydawnictwo Muzeum Ziemi Dobrzyńskiej, Rypin 1997, s. 135. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-01-25].
  8. Sufragani chełmińscy. Gazeta toruńska z 7 listopada 1905. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-01-25].
  9. Bibliografia Staropolska, s. 345. Elektroniczna Baza Bibliografii Estreichera (EBBE). [dostęp 2012-01-25].
  10. ks. Jarosław Szutarski: Chełmno – Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. "Głos z Torunia", dodatek do Tygodnika Katolickiego "Niedziel" nr 10 – 9 marca – rok XLVI – 2003. [dostęp 2012-01-25].
  11. Mirosław Krajewski: Dobrzyńska i Brzemienna Matka Boża w skępskim wizerunku. Rypin-Skępe: Dobrzyńskie Towarzystwo Naukowe, 2017, s. 53, 66, 165. ISBN 978-83-63043-13-1.
  12. Kościół św. Michała Archanioła. Parafia Skaryszewy, 2010-03-20. [dostęp 2017-01-31].
  13. Marian Dorawa: Chełmżyńska Katedra Świętej Trójcy. Kraków: Wydawnictwo Fides, 2003, s. 110. ISBN 83-89016-20-6.