Fabian Witold Aleksandrowicz herbu własnego (zm. w 1813 w Wilczatowie w powiecie kowieńskim) – generał adiutant Buławy Wielkiej Litewskiej w 1792 i 1793 roku, oficer w 1. Brygady Kawalerii Narodowej, nominowany na wicebrygadiera i wicekomendanta 2. Brygady Kawalerii Narodowej w 1793 roku.
Szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego. Poseł smoleński na sejm grodzieński (1793), członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku[1], starosta emfiteutyczny wilczatowski i boptowski. Wziął udział w wojnie polsko-rosyjskiej 1792 roku.
W 1781 roku był wielkim sędzią prowincjonalnej loży wolnomularskiej Doskonała Jedność[2].
Przypisy
- ↑ Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 55.
- ↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 350.
Bibliografia
- Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia, Uzupełnienia, Kraków 2003
- Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 2001
- Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki, Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego, Kraków 1999
- Volumina Legum, t. X, Poznań 1952.
Linki zewnętrzne
_POL_COA.svg)