Na casting do programu mogły zgłaszać się jedynie szóste klasy. Główną nagrodą dla zwycięzców edycji było stypendium w wysokości 500 000 zł (uczestnikom czek wręczał Krzysztof Ibisz).
Nazwę Eureko wzięto od europejskiej firmy ubezpieczeniowej o takiej nazwie (z gr. eureka – znalazłem) – głównego sponsora programu[4].
Zasady gry
W każdym odcinku brało udział siedmioro uczestników z tego samego województwa, którzy odpowiadali na pytania z wiedzy ogólnej, a także z wybranej przez siebie dziedziny.
W rundzie pierwszej zadawano sześć pytań z trzema możliwymi odpowiedziami, które kierowane były do wszystkich graczy, którzy odpowiadali za pomocą przycisków na pulpitach. Za poprawną odpowiedź przyznano po jednym punkcie. Dwoje uczniów, którzy zdobyli najmniej punktów odpadali z gry, a w przypadku remisu decydowała szybkość udzielania odpowiedzi.
W drugiej rundzie każdy zawodnik otrzymywał dwie 40-sekundowe serie pytań bez wariantów odpowiedzi. Za każdą poprawną odpowiedź mógł zyskać 2 punkty lub 4 punkty (w przypadku pytania „z sową”, o którym informował specjalny dźwięk i ikona złotej sowy na ekranie). Dwie osoby z najmniejszą liczbą uzyskanych punktów odpadali z dalszej gry.
W trzeciej rundzie pytania dla poszczególnych graczy zadawane były z jednej kategorii – najprzystępniejszej dla każdego z nich. Wyłaniany był jeden uczeń, który przechodził do wielkiego finału.
Po 16 rozgrywkach (po jednym dla każdego województwa) szesnaścioro zwycięzców przystępuje do finałowej gry o stypendium w wysokości 500 000 zł[5].
Ewa Gawryluk prowadziła pierwszą edycję teleturnieju.Gospodynią kolejnych trzech edycji była Agata Młynarska.
Odcinek z 6 listopada 2005 został obejrzany przez 2,3 mln widzów[8].
Pierwsze premierowe odcinki czwartej serii (po raz pierwszy na antenie TV4) oglądało średnio ponad 260 tys. widzów, natomiast powtórki w soboty ok. 17.00 – ok. 230 tys. osób[9].
