Eugeniusz Brodalka (ur. 5 września 1935 w Czekarzewicach) – pułkownik pilot Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Życiorys
26 października 1953 roku podjął służbę wojskową w Oficerskiej Szkole Lotniczej nr 5, którą ukończył 29 czerwca 1957 roku[1]. Po ukończeniu szkoły został skierowany do 62 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego[2] w Poznaniu-Krzesinach, gdzie służbę zawodową pełnił na stanowisku pilota i starszego pilota. Jednocześnie uzupełniał wykształcenie i zdał maturę[1].
11 listopada 1959 roku został skierowany do 45 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Babimoście, gdzie pełnił służbę na stanowiskach pilota, starszego pilota i dowódcy klucza, od 16 maja 1964 zastępcy dowódcy eskadry ds. liniowych. Następnie został skierowany do Modlina, gdzie od 10 czerwca 1965 roku do 10 czerwca 1966 odbył kurs doskonalenia oficerów[1]. Powrócił do 45 pułku (przemianowanego na pułk lotnictwa myśliwsko-szturmowego), gdzie 10 czerwca 1966 został dowódcą eskadry. 25 września 1971 rozpoczął studia w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, które ukończył 25 lipca 1974. Następnie objął stanowisko zastępcy dowódcy 45 plm-s. ds. liniowych, a 26 maja 1976 został dowódcą pułku, którym dowodził do 30 grudnia 1978 roku[3]. 2 stycznia 1979 roku został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu 2 Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego[4] w Pile, następnie został szefem Zarządu Szkolenia Lotniczego w Dowództwie Wojsk Lotniczych.
1 czerwca 1991 roku przeszedł na emeryturę. Podczas zawodowej służby wojskowej był pilotem pierwszej klasy, o nalocie ogólnym 2500 godzin[3]. Pułkownik pilot Eugeniusz Brodalka zamieszkuje w Wolsztynie[3].
Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
- Józef Zieliński: Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921-2000. Poznań: Redakcja Czasopism WLOP, 2001. ISBN 83-909008-6-6.
- Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011, s. 1. ISBN 978-83-1112-14-09.