Etioplast – rodzaj plastydu zabarwionego na żółto^[1] tworzącego się w komórkach mezofilu, pozbawionych dostępu do światła. Etioplasty powstają w wyniku przekształcenia proplastydów^[1][2].

Posiadają nieliczne struktury błoniaste zwane protylakoidami^[2], które zawierają niewielkie ilości protochlorofilidu (pod wpływem światła zostaje przekształtowany do chlorofilu), lipidy, enzym oksydoreduktaza NADPH-protochlorofilid i inne związki wytwarzane podczas etiolacji^[2].

Charakterystycznym dla etioplastów jest występowanie ciał prolamellarnych występujących pod postacią regularnej błoniastej, trójwymiarowej sieci rurek, wyglądem przypominających budowę kryształu^[1]. Z ciała prolamellarnego, w wyniku działania światła, wyodrębniają się tylakoidy^[2][1].

W komórkach, które są potencjalnie zdolne do fotosyntezy, ale pozbawionych dostępu do światła zachodzi proces etiolacji – proplastydy przekształcają się w etioplasty^[1][2]. Wymiary plastydów powiększają się osiągając od kilku do 10 μm^[1].

W wyniku kontaktu ze światłem, etioplasty przekształcają się w chloroplasty zawierające wszystkie elementy niezbędne do przeprowadzania procesu fotosyntezy^[1][2]. Proces ten określany jest jako deetiolacja. Większość związków przechowywanych w protylakoidach i ciałach prolamellarnych jest wykorzystywana do wytwarzania błon tylakoidów (zdolnych do przeprowadzania fotosyntezy)^[2].