Esther Vergeer

Państwo	Holandia
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1981 Woerden
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1997
Zakończenie kariery	2013
Trener	Aad Zwaan
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	169
Najwyżej w rankingu	1 (6 kwietnia 1999)
Australian Open	W (2002–2004, 2006–2009, 2011, 2012)
Roland Garros	W (2007–2012)
US Open	W (2005–2007, 2009–2011)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	158
Najwyżej w rankingu	1 (20 października 1998)
Australian Open	W (2004, 2006–2009, 2011, 2012)
Roland Garros	W (2007–2009, 2011, 2012)
Wimbledon	W (2009–2011)
US Open	W (2005–2007, 2009–2011)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia Igrzyska paraolimpijskie złoto Sydney 2000 gra pojedyncza złoto Ateny 2004 gra pojedyncza złoto Pekin 2008 gra pojedyncza złoto Londyn 2012 gra pojedyncza złoto Sydney 2000 gra podwójna złoto Ateny 2004 gra podwójna złoto Londyn 2012 gra podwójna srebro Pekin 2008 gra podwójna
Strona internetowa

Esther Mary Vergeer (ur. 18 lipca 1981 w Woerden) – holenderska tenisistka niepełnosprawna, występująca na światowych kortach od 1995 do 2013 roku, jedna z najwybitniejszych zawodniczek w historii tej dyscypliny, klasyfikowana w rankingu ITF na 1. miejscu w grze pojedynczej przez 668 tygodni (po raz pierwszy 6 kwietnia 1999; nieprzerwanie od 2 października 2000 do 21 stycznia 2013) i na 1. miejscu w grze podwójnej (po raz pierwszy 20 października 1998), mistrzyni dwudziestu jeden turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej i dwudziestu trzech w grze podwójnej, trzynastokrotna zwyciężczyni mistrzostw na zakończenie sezonu w grze pojedynczej (1998–2011) i dziewięciokrotna w grze podwójnej (2001–2003, 2005–2009, 2011), czterokrotna mistrzyni paraolimpijska w grze pojedynczej (Sydney 2000, Ateny 2004, Pekin 2008 i Londyn 2012) oraz trzykrotna mistrzyni paraolimpijska w grze podwójnej (Sydney 2000, Ateny 2004, Londyn 2012). Od 2003 roku do końca kariery wygrała 470 spotkań z rzędu i 120 kolejnych turniejów w grze pojedynczej^[1]. W przeciągu całej kariery Vergeer zwyciężyła w 169 turniejach singlowych i 158 deblowych^[2].

W 2023 roku została uhonorowana miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy^[3].

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     SF^P, SF^W, przegrana, wygrana w meczu o trzecie miejsce

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR przegrana w x rundzie

     LQ, przegrana w kwalifikacjach

     RR, przegrana w fazie grupowej

     A, brak startu

     —, impreza nie odbyła się

• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-12-29]  (ang.).