Rozpoczęła karierę muzyczną w wieku 10 lat, zostając solistką dziecięcego chórku De Lenteklokjes. W 1981 wydali album pt. Kerstklanken met de lenteklokjes[2][3]. Mając 14 lat, została wokalistką zespołu Release.
W 1988 rozpoczęła naukę w konserwatorium w Rotterdamie, gdzie szkoliła się na wydziale wokalnym. Po sześciu latach ukończyła studia z wyróżnieniem[1] oraz wydała debiutancki album studyjny pt. D-Wys and the Voices of Soul. Rok później ukazała się świąteczna płyta pt. X mas in Harmony, którą nagrała jako jedna z wokalistek projektu a cappella Stars en Belles[3].
W 1998 wydała kolejny solowy album studyjny pt. Fruit at the Bottom[3] oraz, pod pseudonimem Kat, zaśpiewała gościnnie w utworze „Don’t Be Afraid” umieszczony na ścieżce dźwiękowej filmu Fakin' Da Funk[4][3]. W 1999 została wokalistką projektu dla dzieci In De Maneschijn[5]. Zaśpiewała też z Theo Braamsem piosenkę „You're a Friend of Mine”, która znalazła się na płycie pt. Duetten voor Daniel[6]. W 2000 wydała singiel „Ain’t No Lies”[7], który dotarł do ósmego miejsca krajowych list przebojów tanecznych[1]. W 2001 nagrała singiel „This Ain’t the Time”[8], który został umieszczony na krążku projektu Rewind pt. Lessons From The Underground[9].
W styczniu 2003[10][11] została ogłoszona jedną z 32 uczestników[12] krajowych eliminacji eurowizyjnych Nationaal Songfestival 2003[13], do których zgłosiła się z utworem „One More Night”[14][15], zakwalifikowanym do stawki konkursowej spośród ponad 500 propozycji[16]. 8 lutego wystąpiła w drugim półfinale selekcji, rozgrywanym w Hart van Holland w Nijkerku[17], i awansowała do finału[18] rozegranego 1 marca w hali Ahoy w Rotterdamie[19][20][21]. W rundzie finałowej zmierzyła się z siedmioma innymi wykonawcami[22][23][24], spośród których była faworytką internautów do wygrania[25]. Ostatecznie wygrała w głosowaniu telewidzów, zostając reprezentantką Holandii podczas 48. Konkursu Piosenki Eurowizji[26][27][28]. Po finale zwycięski utwór dotarł do 26. miejsca krajowej listy przebojów[29]. Przed udziałem w krajowych selekcjach miała także wystąpić w brytyjskich eliminacjach do konkursu (A Song for Europe), jednak ostatecznie zrezygnowała na rzecz startu w Nationaal Songfestival[30]. W finale konkursu, który odbył się 24 maja w Hali Olimpijskim „Skonto”, Hart zajęła 13. miejsce na 26 uczestników[31]. Podczas występu towarzyszył jej chórek w składzie: Vera van der Poel, Dedre Twiss, Roger Happel i Linda Bloemhard[32]. Po finale Eurowizji otrzymała Nagrodę Artystyczną im. Marcela Bezençona, przyznawaną dla najlepszego uczestnika przez byłych zwycięzców konkursu[33]. W tym samym roku ukazał się kolejny album Hart, zatytułowany Straight from the Hart[34].
Po udziale w konkursie została trenerką wokalną uczestników krajowych selekcji do Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci w 2003, 2004 i 2005[1]. Wystąpiła także jako nauczyciel śpiewu żeńskiej drużyny w programie Popstars – The Rivals[35]. W 2006 roku Hart wyruszyła w trasę koncertową zatytułowaną Queen in Concert, która została zorganizowana na cześć zespołu Queen. Razem z wokalistką w projekcie wzięły udział inne holenderskie piosenkarki: Laura Vlasblom, Bert Heerink, Linda Carminita i Erica Yong, a także gitarzysta Jan Akkerman oraz Royal Airforce Orchestra[36]. W październiku 2006 roku zadebiutowała na scenie teatralnej, wcielając się w rolę Glindy w musicaluThe Wiz[37]. Wiosną kolejnego roku zasiadła w komisji jurorskiej krajowej wersji programu Just the 2 of Us[1]. W 2007 uczęszczała do Akademii Rocka w Tilburgu, gdzie brała udział w lekcjach śpiewu[1]. Na przełomie końca 2007 i początku 2008 wyruszyła w trasę koncertową, podczas której prezentowała repertuar jazzowy. Wtedy też zaczęła pracę w programie rozrywkowym dla dzieci De Bibaboerderij[1].
Działalność społeczna
Od kilku lat Hart bierze udział w wielu akcjach charytatywnych, m.in. Lichtjes voor Sophia[38][39], na potrzeby którego nagrała singiel „Brand een lichtje voor Sofia” razem z takimi artystami, jak Lee Towers, Anita Meyer i Romeo. Pieniądze zarobione na sprzedaży utworu zostały przekazane na rozwój Szpitala Dziecięcego „Sophia”[1]. Wokalistka wzięła także udział w akcji Zing mee voor de rechten van het Kind, z której dochód został przekazany na projekty organizacji UNICEF[1].
17 stycznia 2008 roku Hart została dobrowolnie zamknięta w więzieniu w celu nagłośnienia jednej z akcji charytatywnych. W tym czasie zagrała także koncert transmitowany dla telewizji NCRV oraz fundacji Exodus walczącej o pomoc byłym więźniom w powrocie do normalnego życia po odbyciu kary. Podczas akcji rozegrany został także koncert poetycki, podczas którego chętni więźniowie mogli napisać swój tekst, którego tematem przewodnim miała być „odwaga w wiarę w zmiany”. Zwycięski wiersz został wyrecytowany przez Hart[40].
Życie prywatne
16 marca 2005 roku Esther Hart urodziła córkę, która otrzymała imiona Lea Mara Katinka. Jej ojcem jest basista Aram Kersbergen[41].
↑The Wiz. [w:] Joop van den Ende Theaterproducties [on-line]. www.musicals.nl. [dostęp 2014-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-13)]. (niderl.).
