Estadio Olímpico de Tapachula

Estadio Olímpico de Tapachula
Ilustracja
Państwo

 Meksyk

Miejscowość

Tapachula, Chiapas

Adres

Km. 6 Carretera Puerto Chiapas S/N

Data otwarcia

1988

Klub

Cafetaleros de Tapachula,
Ocelotes UNACH

Inauguracja

10 października 1988
Club América 2–0 Aurora

Pojemność stadionu

15 000

Wymiary boiska

105 m x 68 m

Nawierzchnia boiska

trawiasta

Położenie na mapie Meksyku
Mapa konturowa Meksyku, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Estadio Olímpico de Tapachula”
Ziemia14°52′07″N 92°17′32″W/14,868611 -92,292222

Estadio Olímpico de Tapachula – stadion piłkarski w meksykańskim mieście Tapachula, w stanie Chiapas. Obiekt może pomieścić 15 000 widzów, a swoje mecze rozgrywają na nim drużyny Cafetaleros de Tapachula i Ocelotes UNACH.

Stadion został wzniesiony z pomocą władz stanu Chiapas w 1988 roku; został zainaugurowany 10 października tego roku meczem towarzyskim pomiędzy meksykańskim Club América i gwatemalskim Aurora FC. Na początku swojego istnienia stadion spełniał wszystkie wymogi pierwszoligowe, jednak z powodu braku wsparcia ze strony lokalnych władz samorządowych w Tapachuli nie powołano do życia żadnego profesjonalnego klubu piłkarskiego[1]. Wskutek tego na obiekcie odbywały się wyłącznie mecze pokazowe, przeważnie tylko raz w roku, zaś stadion niszczał z powodu braku środków na utrzymanie, regularnych konserwacji i zaniedbań w pielęgnacji murawy. Równocześnie w stolicy stanu Chiapas – Tuxtla Gutiérrez – powstał nowocześniejszy i znacznie pojemniejszy obiekt Estadio Víctor Manuel Reyna, częściej użytkowany przez lokalne drużyny, co sprawiło, iż Olímpico de Tapachula zaczął być określany mianem "bezużytecznego i zapomnianego"; z tego powodu do areny przylgnął również przydomek "Coloso Dormido" ("Uśpiony Olbrzym")[2].

W 2003 roku w mieście powstał pierwszy klub piłkarski o charakterze profesjonalnym – Jaguares de Tapachula, którzy dołączył do rozgrywek drugiej ligi meksykańskiej, pełniąc rolę filii pierwszoligowego Jaguares de Chiapas z Tuxtla Gutiérrez[3]. Rozgrywał domowe spotkania na Olímpico de Tapachula, jednak pomimo początkowej popularności zainteresowanie zespołem stopniowo malało ze względu na jego słabe występy; Jaguares występowali w drugiej lidze w latach 2003–2004 i 2007–2009, w międzyczasie grając na trzecim szczeblu rozgrywek. W 2009 roku drużyna Jaguares została rozwiązana, zaś jedynym zespołem grającym na stadionie pozostał cieszący się nikłą popularnością trzecioligowy Ocelotes UNACH[4]. W konsekwencji obiekt ponownie przestał być regularnie użytkowany i konserwowany, przez kolejne lata służąc głównie jako miejsce treningów lekkoatletów[5].

Dopiero w 2015 roku za sprawą nowo powstałego klubu Cafetaleros de Tapachula do miasta powrócił futbol na poziomie drugoligowym. W związku z tym za sprawą gubernatora stanu Chiapas – Manuela Velasco Coello, stadion przeszedł renowację w celu dostosowania go do wymogów rozgrywkowych[6].

Obiekt jest uważany za największą i najważniejszą arenę sportową znajdującą się na terenie regionu Sosonusco, zlokalizowanego na południowym zachodzie stanu Chiapas, przy granicy z Gwatemalą. Posiada asfaltową bieżnię, parking o pojemności 500 miejsc, pomieszczenia biznesowe, cztery wejścia stadionowe oraz sztuczne oświetlenie[7].

Przypisy

  1. Remodela Velasco el Estadio Olímpico de Tapachula. El Orbe, 2015-05-21. [dostęp 2015-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-31)].
  2. El Estadio Olímpico, coloso dormido que espera rescate. Diario del Sur, 2011-10-25. [dostęp 2015-06-14].
  3. Explanada de Estadio Olímpico de Tapachula, convertido en depósito de escombro. De Facto, 2013-06-07. [dostęp 2015-06-14].
  4. A Gritos Pide su Rescate el Estadio Olímpico. El Orbe, 2015-02-02. [dostęp 2015-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
  5. El Olímpico, un estadio que llora por el olvido. Diario del Sur, 2014-05-27. [dostęp 2015-06-14].
  6. Estudiantes de Altamira llega a Tapachula. Diario de Chiapas, 2015-05-24. [dostęp 2015-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-29)].
  7. Estadio Olímpico de Tapachula. DMC Tapachula. [dostęp 2015-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-27)].