Była mistrzynią RFN w biegu na 80 metrów przez płotki w latach 1957 i 1961–1963, wicemistrzynią w 1956 oraz brązową medalistką w 1964[6]. W skoku w dal była mistrzynią w 1956 i 1958, a wicemistrzynią w 1953 i 1954[7]. Była również mistrzynią w sztafecie 4 × 100 metrów w 1958, 1963 i 1964[8], a w pięcioboju zdobyła brązowe medale w 1960 i 1962[9]. W hali zdobyła złoty medal mistrzostw RFN w biegu na 60 metrów w 1955, srebrny w 1964 i brązowy w 1961[10]. W biegu na 60 metrów przez płotki była halową mistrzynią RFN w 1968, 1961, 1962 i 1964 oraz wicemistrzynią w 1955[11]. W skoku w dal zdobywała złote medale w hali w 1954 i 1955, a brązowy w 1959[12], a w sztafecie 4 × 1 okrążenie była mistrzynią w 1958 i 1962[13].
Wyrównała rekord RFN w biegu na 100 metrów czasem 11,6 s (29 lipca 1956 we Frechen), dwukrotnie wyrównywała rekord w biegu na 80 metrów przez plotki czasem 10,6 s (oba razy w 1962), a raz w skoku w dal (6,21 m 29 sierpnia 1959 w Kolonii). Dwukrotnie poprawiała rekord RFN w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 44,6 s (16 września 1962 w Belgradzie)[15].
Stadion lekkoatletyczny w Hanowerze został nazwany w 2009 imieniem Eriki Fisch[16].
↑Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 213, 264, 296 i 361. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).