Erika Abels d’Albert
Erika Abels d’Albert, NEU Wiener Illistrierte Zeitung, 8 lutego 1920
|
Data i miejsce urodzenia
|
3 listopada 1896 Berlin
|
Data śmierci
|
niezn.[1][a]
|
Narodowość
|
austriacka
|
Dziedzina sztuki
|
malarstwo, grafika, projektowanie mody
|
Erika Abels d’Albert (ur. 3 listopada 1896 w Berlinie, zm. niezn.) – austriacka malarka, graficzka i projektantka mody.
Życiorys
Córka wiedeńskiego kolekcjonera sztuki Ludwiga Wilhelma Abelsa[2]. Studiowała w wiedeńskiej szkole malarstwa dla kobiet pod kierunkiem Irmy Duczyńskiej (1911–12) i Felixa Albrechta Harty (1913–14)[1][3]. Malowała portrety, akty i martwą naturę, projektowała ubiory[1]. Już w wieku 16 lat zaprezentowała swoje prace publicznie[3]. Wystawiała w galeriach Künstlerhaus Wien i Galerie Miethke, w Muzeum Sztuki i Przemysłu (niem. Museum für Kunst und Industrie obecnie Museum für angewandte Kunst) czy Świątyni Tezeusza[3]. W 1930 roku wzięła udział w wystawie zorganizowanej przez Zjednoczenie Artystek Sztuk Pięknych Austrii (niem. Vereinigung bildender Künstlerinnen Österreichs (VBKÖ))[3].
Między 1933 a 1935 rokiem wyemigrowała do Paryża, gdzie od 1929 roku mieszkali jej rodzice[3]. Według przekazów Hansa Roberta Pippala (1915–1998) i jego żony Eugenie Pippal-Kottnig (1921–1998), Erika miała wyemigrować do Paryża w 1941 roku, gdzie utrzymywała się z udzielania prywatnych lekcji języka niemieckiego[4]. Niektóre źródła podają, że zmarła w ubóstwie w 1975 roku[3][4].
Twórczość
Do dnia dzisiejszego zachowały się jedynie trzy oryginalne prace Abels[3]:
- Wiener Schaffnerin, 1919, olej na płótnie, Muzeum Miasta Wiednia
- Sitzender Rückenakt, 1921, rysunek kredką, Albertina
- Kopf einer Frau in mittleren Jahren, 1924, szkic węglem, Albertina
Uwagi
- ↑ Inne źródła podają rok 1975
|miejsce śmierci = patrz Pippal (2003).
Przypisy
Linki zewnętrzne