Jego ojciec pochodzi z Libanu, a matka jest Szwedką. Gdy miał cztery lata, jego rodzice się rozwiedli. Dzieciństwo spędził w miejscowości Kattarp, jako dziecko interesował się piłką nożną i muzyką. W wieku sześciu lat zadebiutował na scenie, śpiewając na weselu swojej matki. Gdy miał 13 lat, zaczął pisać swoje pierwsze kompozycje muzyczne. W 2004 roku podpisał swój pierwszy kontrakt płytowy[1]. W 2007 wygrał przesłuchania do nowo powstałego boys bandu o nazwie What’s Up!, z którym w 2008 odbył trasę koncertową po Szwecji oraz nagrał szwedzkojęzyczną wersję utworu „This Is Me” („Här är jag”) do produkcji Walt Disney PicturesCamp Rock i wydał album pt. In Pose[2]. Na początku 2009 odszedł z zespołu, by rozpocząć karierę solową[3].
W sierpniu 2009 podpisał kontrakt z wytwórnią Roxy Recordings[4]. Z debiutanckim singlem „Sleepless” z grudnia 2009 dotarł do 44. miejsca na liście przebojów w Szwecji[5][6]. W styczniu 2010 zdobył nagrodę Scandipop dla największej nadziei roku[7]. W marcu z utworem „Manboy” zajął trzecie miejsce w finale programu Melodifestivalen 2010[8][9][10]. Za utwór, z którym przez dziewięć tygodni plasował się w czołówce szwedzkiej listy przebojów[11], uzyskał certyfikat platynowej płyty[12]. 10 maja opublikował akustyczną wersję utworu[13] i nakręcił do niej teledysk[14]. 19 maja wydał album pt. Masquerade[15][16], z którym dotarł do drugiego miejsca listy najczęściej kupowanych płyt w Szwecji i za którego sprzedaż uzyskał status złotej płyty[17]. W ramach promocji albumu odbył trasę koncertową Masquerade Tour. Z trzecim singlem z płyty, „Break of Dawn”, zadebiutował na 45. miejscu krajowej listy przebojów[18][19]. W sierpniu zdobył nominację do nagrody Rockbjörnen w kategoriach: najlepszy szwedzki artysta na żywo, najlepszy przełomowy występ i najlepsza szwedzka piosenka roku („Manboy”)[20]. Album promował jeszcze dwoma singlami: tytułowym[21] i „It’s Gonna Rain”[22].
Wiosną 2011 otrzymał Scandipop Award za najlepszy debiut, poza tym był nominowany do nagrody w kategoriach: najlepszy singiel nowego artysty („Manboy” i „It’s Gonna Rain”), najlepszy singiel artysty i najlepszy album artysty (Masquerade)[23]. Otrzymał też nominację do Grammis Award za piosenkę roku („Manboy”)[24]. W tym samym miesiącu wydał singiel „Still Loving It”, którym zapowiadał swój drugi album[25][26]. W marcu z utworem „Popular” zwyciężył w finale programu Melodifestivalen 2011[27][28], dzięki czemu został wybrany na reprezentanta Szwecji w 56. Konkursie Piosenki Eurowizji w Düsseldorfie[29][30][31]. 16 maja zajął trzecie miejsce w finale Eurowizji 2011[32]. Z utworem „Popular” zadebiutował na pierwszym miejscu krajowej listy przebojów[33] i odebrał za niego status podwójnej platynowej płyty w Szwecji. Jeszcze przed występem na Eurowizji był nominowany do Nickelodeon Kids’ Choice Awards dla ulubionej szwedzkiej gwiazdy[34]. Pod koniec czerwca wydał album pt. Saade Vol. 1[35][36], z którym zadebiutował na pierwszym miejscu najczęściej kupowanych płyt w Szwecji[37] i na 16. miejsce w zestawieniu bestsellerów w Finlandii[38]. W czerwcu zwyciężył w plebiscycie ESC Radio w kategoriach: najlepszy artysta i najlepsza piosenka[39]. W czerwcu wydał singiel „Hearts in the Air”[40][41], z którym zadebiutował na drugim miejscu krajowej listy przebojów[42] i za który zdobył status złotej płyty. Od 17 czerwca do 10 listopada 2011 zagrał koncerty w ramach drugiej trasy koncertowej pod hasłem Made of Pop Concert. W drugiej połowie 2011 był nominowany do nagród You Choice za najlepszy teledysk artysty („Popular”) i najlepszy debiut[43] oraz do Rockbjörnen Award w kategoriach: najlepszy artysta na żywo i najlepsza szwedzka piosenka („Popular”), a także wydał singiel „Hotter Than Fire” (nagrany w duecie z Dev)[44], z którym zadebiutował na piątym miejscu listy przebojów w Szwecji[45]. Pod koniec listopada wydał album pt. Saade Vol. 2[46], z którym zadebiutował na pierwszym miejscu najchętniej kupowanych płyt w Szwecji[47] i na 46. miejscu notowania bestsellerów w Finlandii[48]. W 2011 fraza „Eric Saade” była najczęściej wyszukiwaną pozycją w serwisie Google w Szwecji[49].
W 2012 otrzymał nominacje do nagród Scandipop w sześciu kategoriach: najlepszy wokalista, faworyt czytelników, najlepszy album artysty (Saade Vol. 1 i Saade Vol. 2), najlepszy singiel artysty („Popular”) i najlepszy remiks („Popular [SoundFactory Remix]”)[50], poza tym był nominowany do nagrody Grammis w kategorii piosenka roku („Popular”). Na przełomie marca i kwietnia odbył trasę koncertową Pop Explosion Concert 2012, w czerwcu wydał singiel „Imagine” w duecie z Tone Damli[51], w sierpniu za utwór „Hotter Than Fire” otrzymał Bursztynowego Słowika podczas Konkursu Sopot TOP Of The TOP Festival[52], a w październiku wydał single „Miss Unknown” i „Marching (In the Name of Love)”.
Pod koniec kwietnia 2013 wydał utwór „Coming Home”[53]. W maju relacjonował na żywo wydarzenia zza kulis 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö[54][55] oraz nagrał utwór „Winning Ground”, oficjalny hymn Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej Kobiet 2013 w Szwecji[56][57]. 28 sierpnia wydał album pt. Forgive Me[58], z którym zadebiutował na pierwszym miejscu listy najczęściej kupowanych płyt w Szwecji[59]. W marcu 2015 z utworem „Sting” zajął piąte miejsce w finale programu Melodifestivalen 2015[60][61]. W tym samym roku odbył trasę koncertową Stripped Live Tour i wydał singiel „Girl from Sweden”[62]. W październiku 2018 został ogłoszony jednym z prowadzących koncerty Melodifestivalen 2019[63]. W marcu 2021 z utworem „Every Minute” zajął drugie miejsce w finale programu Melodifestivalen 2021[64]. W maju 2024 wykonał swój utwór „Popular” w ramach występu otwarcia pierwszego półfinału 68. Konkursu Piosenki Eurowizji nosząc kefiję, będącą symbolem palestyńskiego ruchu narodowego, co wywołało poruszenie w mediach ze względu na trwającą wojnę Izraela z Hamasem[65].
Życie prywatne
Mieszka w Sztokholmie. Spotykał się z piosenkarką Molly Sandén[66]. W latach 2015–2020 był związany z blogerką modową Nicole Falciani[67].
