Pełne imię i nazwisko
|
Eric Fred Brook
|
Data i miejsce urodzenia
|
27 listopada 1907 Mexborough
|
Data i miejsce śmierci
|
29 marca 1965 Manchester
|
Pozycja
|
napastnik
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1929–1937
|
Anglia
|
18
|
(10)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Eric Fred Brook (ur. 27 listopada 1907, zm. 29 marca 1965) – angielski piłkarz, który występował na pozycji napastnika. Osiemnastokrotny reprezentant kraju.
Brook karierę zawodniczą rozpoczął w drugoligowym Barnsley, w którym grał przez trzy sezony[1]. W marcu 1928 wraz z Fredem Tilsonem przeszedł za 6 tysięcy funtów do Manchesteru City[2]. 19 października 1929 po raz pierwszy wystąpił w reprezentacji Anglii[1]. 28 maja 1934 zagrał w finale Pucharu Anglii, w którym City pokonało Portsmouth 2:1[3]. W mistrzowskim dla klubu sezonie 1936/1937 wystąpił we wszystkich 42 meczach i strzelił 20 bramek[4]. 14 listopada 1934 był jednym z pięciu piłkarzy spoza Arsenalu, którzy zagrali w meczu zwanym Bitwą o Highbury[5].
Brook jako piłkarz Manchesteru City ustanowił rekord (wraz z Tommym Johnsonem) pod względem zdobytych goli w lidze, biorąc pod uwagę całą karierę (158)[6]. Pobity został w 2019 przez Sergio Agüero[7]. W przerwanym z powodu wybuchu II wojny światowej sezonie 1939/1940 strzelił jedną bramkę, która według niektórych źródeł wliczana jest do rekordu[1][2][8].
W 1940 doznał urazu głowy w wypadku samochodowym, co przyczyniło się do zakończenia kariery[2]. Zmarł w marcu 1965 w wieku 57 lat[2].
Przypisy
Bibliografia
- Ray Goble: Manchester City - A Complete Record 1887-1987. Derby: Brendon Books Sport, 1987. ISBN 0-907969-24-0. Brak numerów stron w książce