Eparchia brukselsko-belgijska – eparchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego obejmująca terytoria Belgii i Luksemburga. Wchodzi w skład Egzarchatu Zachodnioeuropejskiego. Jej obecnym zwierzchnikiem jest arcybiskup Szymon (Iszunin), który nosi tytuł arcybiskupa Brukseli i całej Belgii[1].
Początki obecności prawosławnych narodowości rosyjskiej w Belgii wiążą się z organizacją w 1862 cerkwi św. Mikołaja przy ambasadzie rosyjskiej w Brukseli. Rozwój sieci etnicznie rosyjskich parafii prawosławnych nastąpił po 1917, wraz z pojawieniem się w Belgii białej emigracji rosyjskiej. Eparchia została powołana w 1929, a jej pierwszym zwierzchnikiem był arcybiskup Aleksander (Niemołowski). Według danych Patriarchatu Moskiewskiego oficjalnie struktura powstała w 1936 jako część Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich, zaś w jurysdykcję Cerkwi Rosyjskiej przeszła po II wojnie światowej[1].
W 1937 państwo belgijskie uznało istnienie struktury. W 1960, po śmierci arcybiskupa Aleksandra, zastąpił go arcybiskup Bazyli (Krywoszejn). Obecny zwierzchnik, arcybiskup Szymon (Iszunin), pełni swoją funkcję od 11 kwietnia 1987.
Obecnie eparchia liczy 13 parafii:
Parafie posługują się językami cerkiewnosłowiańskim, francuskim oraz niderlandzkim. Eparchia posiada również dwa monastery: monaster Iwerskiej Ikony Matki Bożej w Trazegnies (żeński) oraz monaster Ikony Matki Bożej „Pocieszycielka Strapionych” w Pervijze (męski).
Bibliografia
Przypisy
